Θάλασσα και πισίνες: Οι κίνδυνοι για το δέρμα μας

Ο καύσωνας CLEON πλησιάζει απειλητικά. Στην προσπάθειά τους να βρουν ανάσες δροσιάς, οι περισσότεροι από εμάς θα προσπαθήσουμε να αποδράσουμε σε κάποια παραλία η σε κάποια πισίνα.

Τι κινδύνους «κρύβει» όμως το νερό για το δέρμα μας;

Θάλασσες και πισίνες αποτελούν το “σπίτι” για εκατομμύρια μικροοργανισμούς που μπορούν να βλάψουν το δέρμα μας!

Μπορούν να εισχωρήσουν στον οργανισμό από κάποια εκδορά ή ανοιχτή πληγή και να προκαλέσουν ακόμη και σοβαρά προβλήματα υγείας.

«Κάθε χρόνο το ποσοστό του πληθυσμού που υφίσταται κάποιου είδους δερματική βλάβη ενώ κολυμπά ή ασχολείται, επαγγελματικά ή για λόγους αναψυχής, με υδάτινες δραστηριότητες είναι υψηλό. Κι αυτό διότι το ανθρώπινο δέρμα είναι ευαίσθητο και επιρρεπές στις μολύνσεις από το νερό που περιέχει παθογόνα όταν έχει διαρραγεί ο φραγμός του.

Κατά τις καλοκαιρινές αποδράσεις συχνά προκύπτουν επίσης προβλήματα στο δέρμα λόγω επαφής με θαλάσσιους οργανισμούς, όπως με τσούχτρες, θαλάσσιες ανεμώνες, αχινούς, σκορπίνες κ.ά..

Η επαφή αυτή είναι πιθανόν να προκαλέσει συμπτώματα που κυμαίνονται από ήπιες τοπικές αντιδράσεις έως αναφυλακτικό σοκ.

Εξίσου συχνές είναι και οι αλλεργίες, τόσο από τα χημικά που χρησιμοποιούνται στις πισίνες, όσο και από τον εξοπλισμό που συνοδεύει τις εξορμήσεις μας. Νάιλον, πολυεστέρας, καουτσούκ, σιλικόνες είναι μερικά από τα υλικά που περιέχονται σε μαγιό, καταδυτικές στολές, μάσκες θαλάσσης, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν αλλεργικά συμπτώματα όταν έρθουν σε επαφή με το δέρμα», προειδοποιεί ο Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος δρ Χρήστος Στάμου.

Επιπλέον, η χρήση σκούφων και γυαλιών κολύμβησης, βατραχοπέδιλων, κλιπ μύτης κ.λπ. μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση πλακών και, περιστασιακά, κυστιδίων σε περιοχές του δέρματος που έρχονται σε άμεση επαφή με αυτά.

Τα δε μαγιό, που στη σύνθεσή τους περιέχουν κάποιον ερεθιστικό παράγοντα, ενοχοποιούνται επίσης συχνά για την εμφάνιση δερματίτιδας εξ επαφής, που εκδηλώνεται με κνησμώδες, φυσαλιδώδες ή εκζεματικό εξάνθημα στο λαιμό, τον κορμό και τα άκρα.

Δερματίτιδα εξ επαφής μπορεί να προκληθεί και από το χλώριο και το βρώμιο που προστίθενται στο νερό των πισινών, αλλά και από άλλα χημικά που χρησιμοποιούνται για την απολύμανσή τους.

Έτσι, πολλοί αφού βγουν από την πισίνα παρουσιάζουν εξάνθημα με κνησμό στις ακάλυπτες περιοχές του σώματος ή/και απώλεια των τριχών του σώματος.

Επειδή η επαναλαμβανόμενη επαφή με το νερό προκαλεί απώλεια των αντιμικροβιακών ιδιοτήτων του σμήγματος και της φυσιολογικής χλωρίδας, καθιστώντας το δέρμα ευάλωτο, όσοι περνούν πολλές ώρες στο νερό (π.χ. οι δύτες) κινδυνεύουν να μολυνθούν από κάθε είδος βακτηρίου, μύκητα ή παρασίτου που ζει σε αυτό και να παρουσιάσουν εξανθήματα, αποστήματα, ερυθρότητα, οίδημα κ.ά.

Βακτηριακή λοίμωξη μπορεί να προκαλέσει και η “στενή επαφή” με στρεπτόκοκκο ή σταφυλόκοκκο. Όταν, μάλιστα, εισέλθει στο σώμα από κάποια ρωγμή του δέρματος στην περιοχή του λάστιχου του μαγιό είναι πιθανό να γίνεται αιτία εμφάνισης μικρών βαθιών οζιδίων κατά μήκος της κάτω γλουτιαίας πτυχής, κυρίως στους κολυμβητές που φορούν για μεγάλα χρονικά διαστήματα υγρά, στενά μαγιό.

Εκτός από τα επικίνδυνα βακτήρια, λοιμώξεις μπορεί να προκληθούν και από μύκητες που διαβιούν στην υγρή άμμο και στα καταστρώματα των πισινών. Η επαφή των κολυμβητών και των δυτών με δερματόφυτους μύκητες των γενών Trichophyton, Epidermophyton και Microsporum προκαλεί τη γνωστή ως «πόδι του αθλητή» (Tinea pedis) μυκητίαση. Ο μειωμένος δερματικός φραγμός επιτρέπει την είσοδο των μυκήτων, ενώ το υγρό δέρμα μπορεί να προωθήσει την εξάπλωσή τους.

«Παρότι για τις βακτηριακές λοιμώξεις η θεραπεία είναι σχεδόν πάντα η αντιβίωση, στις περιπτώσεις των μυκήτων υπάρχουν πολλές επιλογές, όπως αντιμυκητιασικά για τοπική χρήση, από του στόματος αγωγές και θεραπείες με λέιζερ, οι οποίες είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές στην καταπολέμηση της ονυχομυκητίασης», σημειώνει ο δρ Στάμου.

HPV

Συχνή μεταξύ των κολυμβητών και εν γένει όσων ασχολούνται με τα θαλάσσια σπορ είναι και η μόλυνση από τον ιό HPV. Ο κοινόχρηστος εξοπλισμός, όπως οι στολές κατάδυσης και τα βατραχοπέδιλα, ευθύνεται για την υψηλότερη συχνότητα προσβολής των δυτών από αυτόν.

Πρόκειται για τον ιό που προκαλεί τις κοινές μυρμηγκιές (Verruca vulgaris). Οι κολυμβητές και οι δύτες έχει βρεθεί ότι έχουν 1,81 φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν τα χαρακτηριστικά μικρά, σκληρά οζίδια στο προσβεβλημένο δέρμα, από εκείνους που δεν περνούν πολλές ώρες μέσα στο νερό. Συχνότερα μολύνονται τα πέλματα και τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν ακόμα και μήνες μετά από τη μόλυνση. Οι πελματιαίες μυρμηγκιές διαφέρουν στα χαρακτηριστικά από τις υπόλοιπες λόγω της πίεσης που ασκείται στην περιοχή.

«Η εκρίζωση του ιού από το σώμα δεν είναι εφικτή. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αντιμετωπίσουμε τα συμπτώματα που προκαλεί. Αλλά η διαδικασία απαιτεί χρόνο και υπομονή, λόγω των συχνών υποτροπών. Για τις πελματιαίες μυρμηγκιές, το μόνο πραγματικά ισχυρό όπλο που έχουμε είναι το χειρουργικό Laser Co2. Η επιλογή αυτής της απολύτως ασφαλούς μεθόδου μπορεί να μειώσει θεαματικά τον χρόνο θεραπείας, ο οποίος μπορεί να περιοριστεί ακόμα και σε μία μόνο συνεδρία εάν η βλάβη δεν είναι εκτεταμένη», τονίζει ο ειδικός.

Πηγή: thecaller.gr