Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός 2024: Το πρόγραμμα των θεατρικών παραστάσεων

28 Ιουνίου 2024

30 16 λεπτά ανάγνωσης

Ο εξαιρετικά επιτυχημένος θεσμός του Υπουργείου Πολιτισμού «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός» παρουσιάζει το φετινό πρόγραμμα των θεατρικών παραστάσεων.

Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός 2024 – Οι θεατρικές παραστάσεις:

Ψυχορραγήματα
1, 2 Ιουλίου 2024 / Ώρα έναρξης: 20:45
Νεκρομαντείο Αχέροντα, Πρέβεζα

Σκηνοθεσία, επιμέλεια σκηνικού χώρου: Γιώργος Κουτλής
Κείμενο: Suyako
Δραματουργία: Ελένη Κουτσιούμπα
Μουσική σύνθεση: Panú
Ερμηνεύουν: Ελένη Κουτσιούμπα, Πάνος Μανουηλίδης
ΑΜΚΕ: OBRAZ

Στον κατεξοχήν φορτισμένο τόπο του Νεκρομαντείου του Αχέροντα, συναντάμε μια γυναίκα στην αυλή του σπιτιού της. Μας καλωσορίζει και μας μαζεύει γύρω της για να μας διηγηθεί την εμπειρία της από την πρώτη της συνάντηση με το φαινόμενο του θανάτου. Μαζί της, δίπλα της, ένας μουσικός σαν μια αόρατη φιγούρα τη συνοδεύει ηχητικά σε αυτή τη σύγχρονη και συνάμα παραδοσιακή αφήγηση. Μια αφήγηση για το πέρασμα από την εγκόσμια κατάσταση στην υπερκόσμια. Μια προσπάθεια κατανόησης και εξαγνισμού του δεύτερου μέρους του ζεύγους «Ζωή και Θάνατος». Αυτού του τόσο καθημερινού και αναπόσπαστου μέρους κάθε ύπαρξης που ακόμη μας δυσκολεύει στην αποδοχή του.

Διατί η μηλιά δεν έγινε μηλέα
4, 5 Ιουλίου 2024 / Ώρα έναρξης: 20:00
Κάστρο Λαμίας

Κείμενο: Γεώργιος Βιζυηνός
Δραματουργία: Ομάδα Πτωχαλαζόνες
Σκηνοθεσία: Ελισσαίος Βλάχος
Πρωτότυπη μουσική: Νίκος Ζουρνής
Σκηνικά, κοστούμια: Νατάσα Λέκκου
Χορογραφία: Κατερίνα Γεβετζή
Βοηθοί σκηνοθέτη: Δημοσθένης Ξυλαρδιστός, Αγγελική Μαρίνου
Ερμηνεύουν: Κώστας Παπακωνσταντίνου (ηθοποιός), Κατερίνα Γεβετζή (χορεύτρια), Νίκος Ζουρνής (μουσικός)
Εκτέλεση παραγωγής: Αγγελική Μαρίνου
ΑΜΚΕ: Ξανθίας

Το έργο Διατί η μηλιά δεν έγινε μηλέα, βασισμένο στο διήγημα του Γεωργίου Βιζυηνού, αποτελεί μια παράσταση θεάτρου και χορού με συνοδεία ζωντανής μουσικής. Στο διήγημα, ο συγγραφέας εξιστορεί ένα περιστατικό της σχολικής ζωής του, θίγοντας το θέμα της διαμάχης του γλωσσικού ζητήματος κι ενώ όλα τα Βαλκάνια βρίσκονται σε αναβρασμό. Το γλωσσικό ζήτημα υπήρξε το έδαφος σημαντικών συγκρούσεων στη σύγχρονη ιστορία του ελληνικού κράτους, από τις απαρχές της Επανάστασης μέχρι και τις αρχές της μεταπολίτευσης, με σημαντικές πολιτικές, κοινωνικές και πολιτισμικές προεκτάσεις. Το δέντρο μηλιά, ομόηχη της μιλιάς, παίρνει στην αφήγηση τη θέση του λόγου, της λαλιάς. Ο λόγος της θεατρικής πρόζας με τον μη λόγο της χορευτικής κίνησης θα συγκρουστούν και θα συνθέσουν με κοινό έδαφος τη μουσική. Θα γίνουν η Μηλιά, και η Μηλέα, θα αποδώσουν τη σύγκρουση του μικρού Γιωργή με τον δάσκαλό του και θα γίνουν οι λέξεις που θα παλεύουν για το ποια θα κατοικήσει τελικά στο μυαλό και την ψυχή του παιδιού.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Ρενάτο Μόρντο: Οι ώρες
8, 9 Ιουλίου 2024 / Ώρα έναρξης: 21:00
Αρχαιολογικός χώρος Αβδήρων, Ξάνθη

Σκηνοθεσία: Χρίστος Λύγκας
Θεατρική σύνθεση: Νίκος Τριβουλίδης
Σκηνικά, κοστούμια: Υακίνθη Παπαδάκη
Σχεδιασμός φωτισμών: Νάσια Στουραΐτη
Βοηθός σκηνοθέτη: Αιμιλιανή Αβραάμ
Γραφιστικά: Γιώργος Κτενίδης
Ερμηνεύουν: Χρίστος Λύγκας, Αγγελική Δημητρακοπούλου (ηθοποιοί), Καλλιόπη Μητροπούλου (μουσικός)
ΑΜΚΕ: Θεατρικός Οργανισμός ΠΡΩΤΕΣ ΥΛΕΣ

Μια θεατρική σύνθεση που φωτίζει την «Οδύσσεια» του καλλιτέχνη Ρενάτο Μόρντο και της συζύγου του Τρούντε με φόντο τη δραματική φυλάκισή του στο Χαϊδάρι στη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής στην Αθήνα. Αυστριακός, Εβραίος με ελληνική ιθαγένεια και πρόσκαιρα και γερμανική, ο Μόρντο είναι εύκολος στόχος σε μια εποχή που ο κόσμος έχει χωριστεί σε στρατόπεδα. Κεντρικό στοιχείο στη σύνθεση ο Χρόνος που τελειώνει καθώς εκκρεμεί η απόφαση μεταφοράς του Μόρντο στο Άουσβιτς. Μέσα από τα γράμματα που ανταλλάσσουν με τη σύζυγό του Τρούντε ζωντανεύουν τα όνειρα, οι εφιάλτες, η μεγάλη αγάπη της για τη Μουσική και το Θέατρο αλλά και οι εσωτερικές της συγκρούσεις καθώς η καταγωγή, η θρησκεία, η υπηκοότητα και η καλλιτεχνική της ιδιότητα άλλοτε γίνονται διαβατήρια σωτηρίας και άλλοτε η καταδίκη της. Ο δεύτερος πρωταγωνιστής στη σκηνή είναι η Μουσική. Η Καλλιόπη Μητροπούλου ζωντανεύει συνθέσεις που είναι είτε μεταγραφές γνωστών θεμάτων είτε πρωτότυπες μουσικές συνθέσεις στο ύφος της εποχής του Μεσοπολέμου που γεωγραφικά μας ταξιδεύουν από τις παρυφές της Αφρικής ως τα καμπαρέ της κεντρικής Ευρώπης.

Το νησί των θαυμάτων
9, 10 Ιουλίου 2024 / Ώρα έναρξης: 20:00
Αρχαίο Θέατρο Σάμου (Ξύλινο)

Σκηνοθεσία: Θανάσης Κριτσάκης, Δημήτρης Μπαμπίλης
Δραματουργία: Δημιουργική ομάδα του ΑΠΑΡÄΜΙΛΛΟΝ
Συνεργάτης έρευνας: Φιλίππα Καραμολέγκου
Σκηνικά, κοστούμια: Δάφνη Αηδόνη
Σχεδιασμός φωτισμών: Ελένη Χούμου
Βοηθός σκηνογράφου: Χριστοφίλη Κοντολέφα
Ερμηνεύουν: Δάφνη Αηδόνη, Ειρήνη Κυριακού, Θανάσης Κριτσάκης, Δήμητρα Λούπη, Δημήτρης Μπαμπίλης, Ελένη Χούμου
Οργάνωση παραγωγής: Κατερίνα Κούρτη
ΑΜΚΕ: ΕΦΑΜΙΛΛΟΝ

Η δημιουργική ομάδα του ΑΠΑΡÄΜΙΛΛΟΝ, σταθερά προσανατολισμένη σε πρωτότυπες δραματουργίες που προκύπτουν μέσα από έρευνα, στρέφει την προσοχή της για πρώτη φορά στη δραματουργία του Ιάκωβου Καμπανέλλη και συγκεκριμένα στη θρυλική Αυλή των θαυμάτων, προτείνοντας μια συμμετοχική παράσταση, που εστιάζει στη σύγκρουση συμφερόντων γύρω από τον υπερτουρισμό στα ελληνικά νησιά.

Πιο συγκεκριμένα, οι ήρωες και οι θεματικές του Καμπανέλλη αναμειγνύονται με πραγματικές αφηγήσεις και στοιχεία που συλλέγονται με επιτόπια έρευνα, δημιουργώντας έναν συμβολικό τόπο διαπραγμάτευσης των επιπτώσεων της άκρατης τουριστικής ανάπτυξης, τόσο μέσα από την αντιπαραβολή των διαφορετικών εμπλεκόμενων οικονομικών συμφερόντων, ατομικών και συλλογικών, όσο και αναδεικνύοντας τα ηθικά και δεοντολογικά διλήμματα που προκύπτουν από τα παραπάνω, με έμφαση στην ανάπτυξη βιώσιμων δεσμών εντός της κοινότητας. Σκηνικοί δείκτες από την «Αυλή» του Καμπανέλλη προσκαλούν τόσο τους συντελεστές όσο και τους θεατές, ντόπιους και επισκέπτες, να συμμετάσχουν σε ένα καλειδοσκόπιο ανθρώπινων χαρακτήρων και περίπλοκων σχέσεων.

Eγώ, η Μήδεια (Io son Medea)
11, 12 Ιουλίου 2024 / Ώρα έναρξης: 21:15
Οθωμανικό Τέμενος Οσμάν Σαχ, Τρίκαλα

Έρευνα, σκηνοθεσία: Τζίνα Θλιβέρη
Μουσικά γλυπτά, εικαστική εγκατάσταση: Γιώργος Τριανταφύλλου σε εκτέλεση από τη Μάρω Παναγή
Βιντεοεγκατάσταση, τεχνική υποστήριξη: Στέφανος Κοσμίδης
Καλλιτεχνική συνεργάτιδα: Εύα Νέδου
Ερμηνεύουν: Κατερίνα Αντωνιάδου,Τζίνα Θλιβέρη, Όθωνας Μεταξάς
Πολίτικη λύρα: Χρυσάνθη Γκίκα
Οργάνωση, εκτέλεση παραγωγής: Ιωάννα Νασιοπούλου
ΑΜΚΕ: Φίλοι του Θεάτρου Αλώνι

Τρεις ηθοποιοί και δύο μουσικοί σε μια ελεύθερη σύνθεση πάνω στο φαινόμενο «Μήδεια» και το έργο του Ευριπίδη, το οποίο προσεγγίζεται με κάθε μέσο (τραγούδι, λόγο, κίνηση) και κεντρικό άξονα τον ήχο. Οι ηθοποιοί Κατερίνα Αντωνιάδου, Τζίνα Θλιβέρη και Όθωνας Μεταξάς εναλλάσσουν τους ρόλους του έργου συνηχώντας με τα μουσικά γλυπτά του Γιώργου Τριανταφύλλου και τους ήχους της πολίτικης λύρας της Χρυσάνθης Γκίκα, τους ρυθμούς της Μάρως Παναγή και τα οπτικοηχητικά τοπία του Στέφανου Κοσμίδη. Στο κέντρο αυτού του ηχητικού κυκλώνα που δημιουργείται, του αχού της μάχης, στέκεται η Μήδεια.

Η προσωποποίηση της σύγκρουσης, ο ευριπίδειος λόγος, μέσω της δυναμικής δόνησης του ήχου, ακούγεται σε νεοελληνική́ απόδοση περιλαμβάνοντας αποσπάσματα του αρχαίου κειμένου. Η ποικιλία των ρυθμών στην ερμηνεία, και ειδικά στον Χορό, είναι μια προσπάθεια ανταπόκρισης στην ποικιλία των ρυθμών που περιέχει το κείμενο. Η έρευνα της ομάδας πάνω στη σπειροειδή κίνηση του σώματος και του ήχου προσκαλεί τους θεατές σε μια εμπειρία επανασύνδεσής τους με το Μύθο στο επίπεδο της συλλογικής συνείδησης.

Ο κόσμος που στέκει ανάμεσά μας
11, 12 Ιουλίου 2024 / Ώρα έναρξης: 21:00
Γενέσιο της Θεοτόκου (Κόκκινη Εκκλησιά), Βουργαρέλι Άρτας

Ομάδα Black Forest
Κείμενο: Κατερίνα Λούβαρη-Φασόη
Σκηνοθεσία: Παντελής Δεντάκης
Σκηνικά, κοστούμια: Αλέγια Παπαγεωργίου
Μουσική: Πάνος Γκίνης
Σχεδιασμός φωτισμών, τεχνικός υπεύθυνος: Αποστόλης Κουτσιανικούλης
Κατασκευές: Νίκος Δεντάκης
Ερμηνεύουν: Σεμίραμις Αμπατζόγλου, Στέλιος Δημόπουλος, Κατερίνα Λούβαρη-Φασόη, Πηνελόπη Μαρκοπούλου
ΑΜΚΕ: Εταιρεία Θεάτρου Πράξη Επτά

Βρισκόμαστε στον απόηχο μιας εμφύλιας εξόντωσης. Τα πρόσωπα νοσούν· οι πληγές τους τα έχουν αποκτηνώσει και μετατρέψει σε πλάσματα που ακροβατούν ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο. Πρόσωπα κουρασμένα, ασχημισμένα, ρημαγμένα από τον πόλεμο, από τον πόνο, την καταστροφή, την εξαθλίωση και το αβυσσαλέο μίσος· για τον αδελφό, τον συνοδοιπόρο, εκείνον που κλήθηκαν να μοιράζονται την καρπερή και την άγονη γη, για τον ίδιο τον Θεό. Η μόνη που έχει ακόμα το φως εντός της, την αθωότητα, την ελπίδα για μια αμόλυντη ζωή είναι η Νύφη· θέλει να γίνει το εύφορο χώμα για να καρπίσει η νέα γενιά που θα αγαπά και θα συμβιώνει αρμονικά. Όμως, γίνεται το διεκδικούμενο λάφυρο· το πολύτιμο διαμάντι, που όλοι θα το μολύνουν. Αφού δεν μπορούν να ανταποκριθούν στη λάμψη του, θα πρέπει να το βουτήξουν στη λάσπη τους. Οι ήρωες, όσο και να προσπαθούν να αντισταθούν στην ορμή της καταστροφής, είναι προκαταβολικά παραδομένοι στην απολυτότητα της νομοτέλειας.

* Θερμές ευχαριστίες στον Πρόεδρο Πολιτιστικού Συλλόγου Κόκκινης Εκκλησιάς Νίκο Καραβασίλη για την πολύτιμη βοήθειά του και την υποστήριξή του για την υλοποίηση της παράστασης.

Ο Καραγκιόζης το 31 π.Χ. στην Αλεξάνδρεια
13, 14 Ιουλίου 2024 / Ώρα έναρξης: 21:00
Ρωμαϊκό Ωδείο Νικόπολης, Πρέβεζα

Σύλληψη, επιμέλεια: Φωτεινή Παπαχατζή
Καραγκιοζοπαίχτες: Άθως Δανέλλης, Σπύρος Αγγελόπουλος
Πρωτότυπες φιγούρες θεάτρου σκιών: Σπύρος Αγγελόπουλος
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση και ζωντανή εκτέλεση: Ευγένιος Βούλγαρης
Κείμενα: Σπύρος Αγγελόπουλος, Φωτεινή Παπαχατζή
ΑΜΚΕ: ARTIFACTORY

Τι σχέση έχει ο Γκαίμπελς με τον Χατζηαβάτη; Ο Καβάφης με την Κλεοπάτρα; Ο Νιόνιος με τον Τσώρτσιλ; Και πώς το δάγκωμα μιας μαϊμούς ευθύνεται για τη Μικρασιατική εκστρατεία; H Artifactory παρουσιάζει την παράσταση θεάτρου σκιών για μικρούς και μεγάλους Ο Καραγκιόζης το 31 π.Χ. στην Αλεξάνδρεια, που έχει ως αφετηρία το ποίημα του Κ.Π. Καβάφη Το 31 π.Χ. στην Αλεξάνδρεια.

Το έργο αναδεικνύει τη ναυμαχία του Ακτίου, ένα κρίσιμο γεγονός της ελληνιστικής αρχαιότητας, προσφέροντας μια μοναδική εμπειρία που αντικατοπτρίζει σύγχρονα θέματα περί παραπληροφόρησης, της παράδοξης φύσης του πολέμου και της επιρροής των ψευδών ειδήσεων στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Η παράσταση αποτελεί μέρος του διαθεματικού πολυσυλλεκτικού εγχειρήματος Καβάφης: 4 ποιήματα για τη Νικόπολη, που επιχειρεί τη σύνδεση του ποιητικού σύμπαντος του Καβάφη και της σχέσης του με την αρχαιότητα, έτσι όπως αυτή αποκαλύπτεται μέσα από τέσσερα ποιήματα, με τον αρχαιολογικό χώρο της Νικόπολης και την ιστορία της.

Μια φωτεινή ελεγεία για την Ανθούλα Σταθοπούλου
13, 14 Ιουλίου 2024 / Ώρα έναρξης: 21:00
Μετοχιακό Συγκρότημα Νέων Φλογητών, Χαλκιδική

Σκηνοθεσία: Γιάννης Σολδάτος, Έφη Βενιανάκη
Δραματουργία: Μαρία-Ελένη Σολδάτου
Κείμενα: Διονύσης Στεργιούλας
Σκηνικά: Τάνια Τρεπεκλή
Κοστούμια: Αχιλλέας Τακτικός
Μουσική σύνθεση: Αριστείδης Μυταράς
Σχεδιασμός φωτισμών: Σωτήρης Τσολάκης
Video art: Ανδρέας Μόργκαν
Ερμηνεύει: Ευτυχία Γιακουμή
Εικαστικά, έκθεση φωτογραφίας: Πηνελόπη Μασούρη
Γραφιστικός σχεδιασμός: Βασιλική Κουτσοθανάση
ΑΜΚΕ: ΑΡΧΕΙΑ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ ΜΑΣΟΥΡΗ

Στην παράσταση Μια φωτεινή ελεγεία για την Ανθούλα Σταθοπούλου, μια ποιήτρια ακροβατεί στα όρια της ζωής και του θανάτου και, καθώς η ζωή της τελειώνει, προσπαθεί να κρατηθεί από τις λέξεις, αυτές που υπηρέτησε. Η σκηνοθετική προσέγγιση του Γιάννη Σολδάτου και της Έφης Βενιανάκη βασίζεται στην επεξεργασία και τον ιδιαίτερο τονισμό της κάθε λέξης. Οι λέξεις μετατρέπονται σε «σκηνικά αντικείμενα» και εκφέρονται με ιδιαίτερη έμφαση, χωρίς να γίνονται μανιέρα. Τα ζητήματα της υπαρξιακής αγωνίας του ανθρώπου, η φθορά και ο θάνατος στο ποιητικό σύμπαν του έργου δεν παύουν να έχουν τολμηρή επικαιρότητα, αφού και η εποχή μας δοκιμάζεται στα ίδια διαχρονικά ζητήματα.

Η Ανθούλα Σταθοπούλου σε ηλικία 27 ετών, την άνοιξη του 1935, φεύγει από τη ζωή αφήνοντας σημαντικό ποιητικό έργο. Στην έκθεση που συνοδεύει την παράσταση το σήμερα συνδέεται με το χθες, διαμέσου φωτογραφικών τεκμηρίων από εγκαταλειμμένα σανατόρια, όχι σαν ρεαλιστικό γράφημα αλλά ως εικαστική ιστοριογραφία. Η ιδιαιτερότητα της ταυτότητάς τους τα μεταγράφει στα περίπλοκα μονοπάτια που ανοίγει η μνήμη στη μυθογραφία του εικοστού αιώνα.

Ο παππούς Whanganui: Η αληθινή ιστορία του ποταμού που έγινε άνθρωπος
14, 15 Ιουλίου 2024 / Ώρα έναρξης: 20:30
Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Τορνικίου, Γρεβενά

Κείμενο, σκηνοθεσία: Ανθή Φουντά
Σκηνικά: Βασίλης Μαυριανός
Μουσική διδασκαλία: Νατάσα Ρουστάνη
Ερμηνεύουν: Μυρτώ Αδοσίδη, Μαρία Μενεγάκη, Νατάσα Ρουστάνη
Νομική σύμβουλος: Κατερίνα Σούλου
ΑΜΚΕ: The Bee Camp

Στη Νέα Ζηλανδία ένας ποταμός έγινε νομικό πρόσωπο. Το άκουσε ο ποταμός Γάγγης στην Ινδία, του άρεσε η ιδέα και έγινε κι αυτός. Στην Ισλανδία γίνεται εκστρατεία για να είναι υποψήφιος στις εκλογές ένας παγετώνας. Η περιβαλλοντική οργάνωση The Bee Camp παρουσιάζει, σε κείμενο και σκηνοθεσία Ανθής Φουντά, μια μεταμορφωτική παραστατική εμπειρία που εμπνέεται από αυτό που κάποτε ήταν αδιανόητο: την απόδοση δικαιωμάτων νομικού προσώπου σε στοιχεία της φύσης. Κάπως έτσι, ο ποταμός Whanganui, μετά από 160 χρόνια διαμάχης, γίνεται ο πρώτος ποταμός στη γη που ανήκει στον εαυτό του, από το βουνό ως τη θάλασσα. Μπορείς να το φανταστείς; Η φύση να ανήκει στον εαυτό της;

Να πώς άρχισε
Βασισμένο στο μυθιστόρημα Ταξίδι στην άκρη της νύχτας του Λουί-Φερντινάν Σελίν
16, 17 Ιουλίου 2024 / Ώρα έναρξης: 21:15
Παλαιό Φρούριο Κέρκυρας

Μετάφραση: Σεσίλ Ιγγλέση Μαργέλλου
Διασκευή, δραματουργία: Σάββας Κυριακίδης
Σκηνοθεσία: Βικτώρια Φώτα
Μουσική σύνθεση: Λευτέρης Βενιάδης
Σκηνικά: Αλέκος Μπουρελιάς
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Κίνηση: Αγγελική Τρομπούκη
Σχεδιασμός φωτισμών: Στέβη Κουτσοθανάση
Α΄ βοηθός ενδυματολόγου: Ζενεβιέβ Αθανασοπούλου
Β΄ βοηθός ενδυματολόγου: Αναστασία Αναστασίου
Ερμηνεύουν: Ιουλία Γεωργίου, Βασίλης Καλφάκης, Γιάννης Καραούλης, Χρήστος Πίτσας
Μουσικοί επί σκηνής: Σπύρος Βέργης (τρομπόνι), Φάνης Βερνίκος (τρομπέτα), Γιάννης Γούναρης (κόρνο), Μενέλαος Μωραΐτης (τούμπα)
ΑΜΚΕ: GOEN PRODUCTIONS

Ταξίδι είν’ η ζωή μας
Στη Νύχτα, στο Χειμώνα,
Γυρεύουμε το διάβα μας,
Στον άναστρο λειμώνα.

Η παράσταση θεάτρου και μουσικής Να πώς άρχισε, σε σκηνοθεσία Βικτώριας Φώτα και μουσική Λευτέρη Βενιάδη, βασίζεται στο πρώτο μέρος του μυθιστορήματος Ταξίδι στην άκρη της νύχτας του Λουί-Φερντινάν Σελίν.

Σε μια έκρηξη ενθουσιασμού, ο νεαρός φοιτητής ιατρικής Φερντινάν Μπαρταμού κατατάσσεται εθελοντικά στον γαλλικό στρατό αμέσως μετά το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ωστόσο σύντομα μετανιώνει για την πράξη του, βλέποντας από κοντά τη δολοφονική ανικανότητα των ανωτέρων του, την αγριότητα της ανθρώπινης φύσης και το παράλογο του πολέμου.

Ο Μπαρταμού δεν είναι πρότυπο, δεν είναι ένας ήρωας πολέμου. Η αιρετική του στάση και οι ανατρεπτικές του απόψεις θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν μηδενιστικές. Εκφράζουν όμως τις μύχιες σκέψεις κάθε ανθρώπου που, συνειδητοποιώντας τη φρίκη του πολέμου και τη ματαιότητα των συγκρούσεων στο όνομα των εθνών, των θρησκειών και εν γένει των ιδεολογιών, προτιμά να επιβιώσει και να μην μετατραπεί σε έναν ακόμη νεκρό «ήρωα» που θα μείνει για πάντα στην αφάνεια.

Θεατρική περφόρμανς / Ηχητικός περίπατος / Έκθεση φωτογραφίας
Κάμπος
Διακαλλιτεχνικό έργο βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Στρατή Βογιατζή
22, 23 Ιουλίου 2024
Ώρα έναρξης: 19:45 (ηχητικός περίπατος), 20:45 (θεατρική περφόρμανς)
Οθωμανικό Λουτρό, Κάστρο Χίου

Σκηνοθεσία, δραματουργία: Ηλέκτρα Ελληνικιώτη
Κείμενο, επιστημονικός συνεργάτης: Στρατής Βογιατζής
Επιμέλεια έκθεσης: Δημήτρης Θεοδωρόπουλος
Εικαστική επιμέλεια, συνεργάτιδα σκηνοθέτρια: Τέρψη Κονταργύρη
Ερμηνεύουν: Γιώργος Βουρδαμής-Μαυρογένης, Κωνσταντίνος Γώγουλος, Μαρία Μαμούρη, Μαρία Μοσχούρη
ΑΜΚΕ: Θέρος – Εταιρία Θεάτρου

Υπάρχει μια ζωή που συμβαίνει υπόγεια και σιωπηλά, και έχει συμφιλιωθεί με το χάος και τη συνύπαρξη ετερόκλητων στοιχείων που συνθέτουν τον κόσμο. Αυτή η ζωή συμβαίνει σε έναν τόπο που γνωρίζει, χωρίς βέβαια να μπορεί να το αποδείξει, ότι το Ατομικό είναι το Συλλογικό, ότι το Άλλο είναι η ολοκλήρωση του Ενός, το Φανταστικό είναι ένα Πραγματικό που περιμένει να επαληθευτεί και το Πραγματικό, με τη σειρά του, είναι ένα Φανταστικό που βιώθηκε μέσω των αισθήσεων. Ποιος είναι αυτός ο τόπος, αυτή η ανοιχτή έκταση στην οποία, όταν ετερόκλητα στοιχεία έρχονται κοντά, γονιμοποιείται η δυνατότητα ενός κόσμου που έως εκείνη τη στιγμή περίμενε «υπομονετικά τις κατάλληλες συνθήκες για να εμφανιστεί»; Ποιος είναι αυτός ο τόπος ο οποίος αντέχει να λειτουργήσει σαν το φόντο της εικόνας που πρόκειται να αποκαλυφθεί μα και σαν την ίδια την εικόνα; Ποιος είναι αυτός ο Κάμπος;

Η έκθεση φωτογραφίας του Στρατή Βογιατζή πραγματοποιείται με την υποστήριξη του MOMus και του Μουσικού Φεστιβάλ Χίου.

Τα μετά θάνατον: Διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη
27, 28 Ιουλίου 2024 / Ώρα έναρξης: 21:00
Αρχαίο Θέατρο Δημητριάδος, Βόλος

Θεατρική Ομάδα Κωφών «Τρελά Χρώματα»
Κείμενο: Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Διασκευή, σκηνοθεσία: Έλλη Μερκούρη
Σκηνικά αντικείμενα, κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα
Μουσική: Άννα Καραγεωργιάδου
Χορογραφία: Σοφία Ζάγκα
Σχεδιασμός φωτισμών: Μαριέττα Παυλάκη
Διερμηνέας ελληνικής νοηματικής γλώσσας: Μυρτώ Γκανούρη
Βοηθός διερμηνέα: Όλγα Δαλέκου
Γραφιστικά: Μαρία Στεφανή
Εικαστική σύνθεση αφίσας: Σοφία Ζάγκα
Ερμηνεύουν: Όλγα Δαλέκου, Σοφία Ζάγκα, Έλλη Μερκούρη, Μαρία Στεφανή
Μουσικός επί σκηνής: Άννα Καραγεωργιάδου
ΑΜΚΕ: Τέχνης Όνειρα

Με άξονα τρία διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη («Η Πιτρόπισσα», «Η Χολεριασμένη», «Η Φωνή του Δράκου»), αναδύεται η μαγεία της διαχρονικότητας του έργου του διάσημου Έλληνα συγγραφέα. Τα διηγήματα περιστρέφονται γύρω από τον ρόλο της γυναίκας στην κοινωνία, τις ισχύουσες πατριαρχικές ή κοινωνικές απόψεις και τις πολλαπλές συγκρούσεις που προκαλούνται είτε εξαιτίας της ανέφικτης επικοινωνίας ενός ενιαίου γλωσσικού κώδικα είτε εξαιτίας εσωτερικών συγκρούσεων των γυναικών. Οι θεματικές εκτείνονται από τις θυσίες που μπορεί να κάνει μια γυναίκα για την προίκα της μέχρι τον κοινωνικό της αποκλεισμό. Με κύριο άξονα τη δίγλωσση αφήγηση φωνητικής ερμηνείας και νοηματικής γλώσσας, τον χορό και τη θεατρική τέχνη, η σκηνοθετική προσέγγιση εστιάζει σε έναν πολυφωνικό λόγο, μέσω Προσώπων / Φωνών / Χεριών που ορίζουν ένα ιδιαίτερο σύμπαν στο οποίο κυριαρχούν οι αισθήσεις και αναδεικνύεται η γλώσσα του Παπαδιαμάντη, γεμάτη από ποιητικές περιγραφές και εικόνες. Στην παράσταση συμμετέχουν κωφοί και ακούοντες ηθοποιοί.

Τα μετά θάνατον Διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη | φωτο Δ. Δρακούλη

Et in Arcadia ego / Ήμουν κι εγώ στην Αρκαδία
31 Ιουλίου, 1 Αυγούστου 2024 / Ώρα έναρξης: 19:00
Αρχαίο Θέατρο Ορχομενού Αρκαδίας

Κείμενο, δραματουργία: Γρηγόρης Λιακόπουλος
Σκηνοθεσία: Θοδωρής Αμπαζής
Κοστούμια, σκηνικά: Ναταλία Μαντά
Μουσική: Γιάννης Αναστασάκης, Θοδωρής Αμπαζής
Ερμηνεύουν: Γιάννης Αναστασάκης, Τζωρτζίνα Δαλιάνη, Ηλέκτρα Καρτάνου, Δανάη Σαριδάκη, Bertrand Moreau
Οργάνωση παραγωγής: Goodheart Productions
ΑΜΚΕ: ΚΡΑΜΑ

Τέσσερις ηθοποιοί και ένας μουσικός ταξιδεύουν στην Αρκαδία, αναζητώντας τα θραύσματα του μύθου. Σκοπός τους: να ιδρύσουν μια ουτοπική κοινότητα σε αρμονία με τη φύση, στην παράδοση του Αρκαδικού Ιδεώδους. Η Αρκαδία είναι από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα ο τόπος πάνω στον οποίο η ευρωπαϊκή σκέψη προβάλλει την ιδέα ενός χαμένου επί γης παραδείσου. Είναι ένας τόπος όπου μύθος και πραγματικότητα συνενώνονται. Ταυτόχρονα αποτελεί πρότυπο του προβλήματος ετεροπροσδιορισμού της Ελλάδας, μιας και οι περισσότεροι εκ των διανοητών που καθόρισαν την αντίληψη σχετικά με εκείνη δεν την επισκέφθηκαν στην πραγματικότητα ποτέ. Πόσο απέχει η δυτικοευρωπαϊκή μυθική παράδοση της Αρκαδίας από τη σύγχρονη ελληνική εμπειρία; Μπορούμε σήμερα να φανταστούμε μια ιδανική κοινωνία; Μπορούμε να φανταστούμε μια ζωή σε αρμονία με τη φύση, ή κάτι τέτοιο έρχεται σε σύγκρουση με τον σύγχρονο τρόπο ζωής;

Η ανάκριση
1, 2 Αυγούστου 2024 / Ώρα έναρξης: 20:00
Κάστρο Τρικάλων

Κείμενο, δραματουργία: Ζωή Ξανθοπούλου, Νίκος Ιωακείμ
Σκηνοθεσία: Ζωή Ξανθοπούλου
Μετάφραση σοφόκλειων αποσπασμάτων από το πρωτότυπο: Νίκος Ιωακείμ
Μουσική: Νίκος Ιωακείμ
Σκηνικά: Βασίλης Αποστολάτος
Κίνηση: Μαρίζα Τσίγκα
Ερμηνεύει: Κωνσταντίνος Ντέλλας
Διεύθυνση παραγωγής: Κωνσταντίνα Αγγελέτου
ΑΜΚΕ: ΠΛΕΓΜΑ

Ο Αίαντας δεν είναι εκεί. Είναι όμως η Τέκμησσα. Και θα υπερασπιστεί τη δική της εκδοχή των γεγονότων. Μέσα στη δίνη των κοινωνικών εξελίξεων και ανατροπών, ο άνθρωπος μπορεί να χάσει το κέντρο του. Πώς επαναπροσδιορίζει το κέντρο του; Οι αναμνήσεις είναι αληθινές; Ενώ ο αγώνας κατά της πατριαρχίας και όσων επιφέρει συνεχίζεται, το πρίσμα κάτω από το οποίο θα ειπωθεί η ιστορία μιας «ανδρικής» τιμής και ηθικής είναι εκείνο της γυναίκας που αγάπησε, που στάθηκε στο πλευρό του άνδρα της, που η ζωή της έχει αλλάξει λόγω των πολέμων, κυριολεκτικών και μεταφορικών. Κομμάτια του κειμένου που ζωντανεύουν δραματοποιημένα και συμπληρώνουν την αφήγηση της Τέκμησσας, μέσα σε ένα περιβάλλον άχρονο όπου δομούνται και αποδομούνται στιγμές και εικόνες. Το ηχητικό τοπίο συμβάλλει στις ψυχολογικές μεταπτώσεις της Τέκμησσας. Μπορεί κανείς να περιγράψει κάτι άγριο και τρυφερό μαζί; Η ζωή του Αίαντα άξιζε μια άλλη τύχη; Κι αυτό που νιώθει ένας άνθρωπος για έναν άλλον άνθρωπο; Τι σχέση έχει η αγάπη με την τιμή;

Τι ομάδα είσαι ρε;
4, 5 Αυγούστου 2024 / Ώρα έναρξης: 21:15
Β΄ Αρχαίο Θέατρο Λάρισας

Σκηνοθεσία: Γιάννης Μαυρόπουλος
Δραματουργία: Χάρης Πεχλιβανίδης
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Θανάσης Παναγιωτόπουλος
Σκηνικά: Μαρίνα Κωνσταντινίδου
Σχεδιασμός φωτισμών: Μιχάλης Σιώνας
Ερμηνεύουν: Ιωάννης Καμπούρης, Πάνος Κεφαλούρος, Νικόλας Μαραγκόπουλος, Τίμος Παπαδόπουλος, Παναγιώτης Παπαϊωάννου, Δόμνα Χουρναζίδου
Μουσικός επί σκηνής: Θανάσης Παναγιωτόπουλος
Οργάνωση παραγωγής: Δόμνα Χουρναζίδου
ΑΜΚΕ: ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ

Πόσο μεγάλο είναι το ταξίδι από τη λατρεία για το ποδόσφαιρο μέχρι το τυφλό οπαδικό μίσος, τα μαχαιρώματα και την απώλεια; Μια δολοφονία με οπαδικά κίνητρα ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια ενός δημοσιογράφου, αποκαλύπτοντας ιδεολογίες, συμπεριφορές, συμφέροντα και μηχανισμούς που δεν περιορίζονται στον αυθορμητισμό κάποιων θερμόαιμων οπαδών, αλλά φτάνουν πολύ πιο βαθιά.

Μέσα από τα εργαλεία του θεάτρου-ντοκουμέντο (συνεντεύξεις από τους πραγματικούς πρωταγωνιστές, τους οπαδούς, τους γονείς θυμάτων και θυτών, τους διαιτητές, τους αστυνομικούς, τα στελέχη των ομάδων), η παράσταση Τι ομάδα είσαι ρε; συνθέτει μια ωδή στο παγκόσμιο κοινωνικό φαινόμενο που λέγεται ποδόσφαιρο αλλά και μια ποιητική αποτύπωση της οπαδικής κουλτούρας και των αρνητικών της εκφάνσεων. Μια παράσταση ωμή αλλά και κωμική, πεζή αλλά και σουρεαλιστική, που φιλοδοξεί να προβληματίσει τον θεατή αλλά και τον κάνει να θέλει να πάει να παίξει ποδόσφαιρο με τους φίλους του.

Η Ιφιγένεια των Ταύρων
6, 7 Αυγούστου 2024 / Ώρα έναρξης: 21:15
Επταπύργιο, Θεσσαλονίκη

Κείμενο, σκηνοθεσία, μουσική: Χριστόφορος Χριστοφής
Σκηνικά, κοστούμια: Άση Δημητρολοπούλου
Χορογραφίες: Έρση Πήττα
Video art: Τάκης Δημητρακόπουλος
Σχεδιασμός φωτισμού, video art: Αντώνης Παναγιωτόπουλος
Σχεδιασμός ήχου: Βαγγέλης Κουλούρης
Βοηθός σκηνοθέτη: Μάνος Σπιτάλας
Ερμηνεύουν: Μαρία Παπαφωτίου (Ιφιγένεια), Δημήτρης Μαύρος (Κύριος Άντον), Αλμπέρτο Φάις (Πυλάδης), Κωνσταντίνος Λιάρος (Ορέστης), Νάστια Ντεντάεβα, Ελένη Φώτου (Χορεύτριες) – Στον ρόλο του Ερμή ο Magnus Petersen
ΑΜΚΕ: ΑΡΙΕΤΤΑ

Μια Ιφιγένεια, ένας Πυλάδης, ένας Ορέστης και κάποιος Άντον Τσέχοφ σε ένα αντάμωμα άχρονο θα χαράξουν ομόκεντρους κύκλους σε μια αέναη σύγκρουση με τον εαυτό τους και τους υπόλοιπους. Όλοι τους απόγονοι των συνώνυμων ιστορικών προσώπων. Κληρονομιά το όνομά τους… Βάρος αμέτρητο στους ώμους τους… Πώς να αποτινάξουν από πάνω τους όσα τους χρέωσε η ιστορία; Οι άνθρωποι αλλάζουν… Παραμορφώνονται με τα χρόνια, δεν αναγνωρίζουν τον ίδιο τους τον εαυτό και συγκρούονται με καθετί που ενστικτωδώς αναγνωρίζουν ως φορέα αυτής της αμνησίας… Να αλλάξεις τα πάντα… Να γίνεις αυτός που ποθείς… Να δηλώσεις τη δική σου ταυτότητα… Κι ύστερα τι; Πώς να χωρέσει ο ήχος της ανάσας σου μέσα στον θόρυβο ενός πολέμου;

Κάπου στην περιοχή της Κριμαίας, στην Αζοφική θάλασσα, στη Μαριούπολη την πληγωμένη και σ’ ένα λιμάνι, Ταγκανρόγκ το όνομά του (Ταϊγάνιο το αποκαλούσαν οι Έλληνες που ζούσαν εκεί), γενέτειρα του σπουδαίου Ρώσου συγγραφέα Άντον Τσέχοφ, εκτυλίσσεται η ιστορία σε μια εποχή δυστυχισμένη. Ο πόλεμος μαίνεται και σκεπάζει με τρόμο τις ψυχές των ανθρώπων. Είναι ο κύκλος με τη μεγαλύτερη διάμετρο σε ένα σύστημα ομόκεντρων κύκλων συγκρούσεων.

Σχέδιο Αντιγόνη
9, 10 Αυγούστου 2024 / Ώρα έναρξης: 21:00
Αρχαιολογικό Μουσείο Αιανής, Κοζάνη

Καλλιτεχνική διεύθυνση: Ελένη Δημοπούλου
Μετάφραση: Σοφία Νικολαΐδου
Σκηνοθεσία: Σοφία Αντωνίου
Σκηνικά, κοστούμια: Μαριλένα Καλαϊτζαντωνάκη
Μουσική σύνθεση: ECATI
Επιμέλεια κίνησης: Μέλπω Βασιλικού
Σχεδιασμός φωτισμών: Richard Anthony
Βοηθοί σκηνοθέτριας: Γιώργος-Ζήσης Μπιλιώνης, Σοφία Κύρινα
Ερμηνεύουν: Κλειώ Αντωνοπούλου, Χριστίνα Ασλανίδη, Γιάννος Γαβαλάς, Μαρία Δαχλύθρα, Χρύσα Ιωαννίδου, Μαργαρίτα Καϊναδά, Πετρή Καραδημητρίου, Φιόνα Κατοίκου, Θεανώ Κόντα, Ηλίας Κουγιουμτζής, Νίκος Κυπαρίσσης, Σοφία Κύρινα, Ευτέρπη Κώστα, Στέφανος Λέντζης, Λωξάνδρα Λούκας, Δημήτρης Λύρας, Πάνος Ματζίρης, Γιώργος-Ζήσης Μπιλιώνης, Μιχάλης Ντολόπουλος, Θεανώ Παπαβασιλείου, Χρήστος Σιούμης, Μαρία Χελά
AMKE: MASTERSKAYA

Η Ομάδα Εν Δυνάμει, μετά από μια μακρά ερευνητική πορεία πάνω στη νέα δραματουργία, συνδιαλέγεται για πρώτη φορά με ένα κλασικό κείμενο, την Αντιγόνη του Σοφοκλή. Μια κοινωνική ομάδα που συγκρούεται καθημερινά με το κράτος, την κοινωνία, τους νόμους και τη νοοτροπία των συμπολιτών μας στα θέματα της αποδοχής, της προσβασιμότητας και της κοινωνικής ένταξης αναρωτιέται αν ζει σε έναν δίκαιο κόσμο, αν οι νόμοι δημιουργούνται για να προστατεύουν τους ανθρώπους ή το αντίθετο. Αναρωτιέται μέχρι πού θα έφτανε για τα πιστεύω της. «Το αδύνατο δεν γίνεται», λέει η Ισμήνη στον πρόλογο, εμείς όμως οφείλουμε να το επιχειρήσουμε. Η ιστορία της Αντιγόνης είναι γραμμένη για να μας εμπνέει. Παντού και πάντα.

ΠΛΙΤΣ ΠΛΑΤΣ ΠΛΟΥΤΣ
Ένα κοκτέιλ κερασμένο απ’ τους εργαζόμενους στον τουρισμό
24, 25 Αυγούστου 2024 / Ώρα έναρξης: 19:45
Κάστρο Αγίου Γεωργίου, Αργοστόλι, Κεφαλονιά

Σκηνοθεσία: Γɩώργος Παύλου
Συνεργάτρɩα στη δραματουργία: Ασπασία Μαρία Αλεξίου
Πρωτότυπη μουσɩκή σύνθεση, μουσɩκός επί σκηνής: Παντελής Πρωτοπαπάς
Κοστούμια: Ουρανία Φραγγέα
Ερμηνεύουν: Εɩρήνη Μαυρɩκάκη, Κατερίνα Κρίστο, Γɩώργος Παύλου, Σπύρος Σουρβίνος
ΑΜΚΕ: Who Am I To Theater Group

Για τα περισσότερα παιδιά το καλοκαίρι είναι η πιο ξένοιαστη εποχή του χρόνου. Για τους ενήλικες η θερινή περίοδος είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση που απαιτεί οργάνωση, σχεδιασμό και χρήματα. Για ορισμένους επαγγελματίες το καλοκαίρι ταυτίζεται με την εργασία τους. Οι εργαζόμενοι/ες πρέπει, ακόμα και σε εξαντλητικές συνθήκες, να κρύψουν την κούρασή τους για να μην επιβαρύνουν τη διάθεση των παραθεριστών, οι δε ταξιδιώτες επενδύουν τα χρήματά τους σε διακοπές και ελπίζουν ότι μέσα από αυτές θα αποζημιωθούν για τις ματαιώσεις και την κόπωση μιας ολόκληρης χρονιάς.

Στη σκηνή πρωταγωνιστεί ό,τι μένει στη σκιά του καλοκαιριού: οι σκέψεις που δεν μοιράζονται οι ξεναγοί με τους τουρίστες, οι συζητήσεις του προσωπικού στις κουζίνες, τα παρεχόμενα δωμάτια των είκοσι τετραγωνικών, που μαζί με τα τέσσερα γκαρσόνια κοιμίζουν και 23 κατσαρίδες.

Είμαστε όλοι ίσοι κάτω από τον ήλιο ή μαζί με τις αποσκευές μας μεταφέρουμε και τις ήδη υπάρχουσες ανισότητες στα τουριστικά θέρετρα;

Σπαραγμός: Μια αφήγηση για το πένθος
26, 27 Αυγούστου 2024 / Ώρα έναρξης: 21:00
Βυζαντινό Μουσείο Άργους

Σκηνοθεσία, κείμενο: Νίκος Μάνεσης
Δραµατουργία, κείμενο: Στέλλα Παπακωνσταντίνου
Μουσική σύνθεση: Χάρης Νείλας
Σκηνικά, κοστούμια: Άρτεµις Φλέσσα
Χορογραφία: Νίκος Σαμουρίδης
Καλλιτεχνική συνεργάτιδα: Νίκη Δουλγεράκη
Σχεδιασμός ήχου, ηχολήπτης: Federico Bustamante
Κατασκευή σκηνικού: Metallide
Ερµηνεύουν: Αλίκη Αλεξανδράκη (κορυφαία φωνή), Bertrand Moreau (φωνή), Αλέκος Γιαγκούσης, Κρίνα Δακακλή, Δημήτρης Κακαρόντζας, Μαρίνα Παπούλια, Κωνσταντίνος Σιώζος
Βιόλα (πρωτότυπη ηχογράφηση): Στέλιος Παπαναστάσης
Α΄ βοηθός σκηνοθέτη: Teddy Δημάκου
Β΄ βοηθός σκηνοθέτη: Ειρήνη Μπούγια
Βοηθός ενδυματολόγου: Μαρίνα Παπούλια
Βοηθός παραγωγής: Θοδωρής Λιάκος
Γραφιστικά: Ελένη Καλεντερίδου
Εκτέλεση παραγωγής: Ρουµπίνη Φέφε
Συμμετέχουν εθελοντικά βοηθητικοί, ερασιτέχνες ηθοποιοί
ΑΜΚΕ: NOVUS ORDO

Τον αφανισμό. Τον σπαραγμό. Το πένθος. Την πίστη. Για σένα. Που έφυγες. Και για σένα. Που ήρθες. Για το χαρτί που σκίζεται. Για όλη την οικογένεια. Για το βράδυ Δευτέρας. Και για το βράδυ Τρίτης. Για το σύγχρονο θέατρο (Για τη σύγχρονη τέχνη). Και για τον σύγχρονο άνθρωπο. Για το Καλοκαιράκι. Για το Άργος μας. Για τον πολιτισμό. Και για την Ελλάδα ολόκληρη. Θάνατος στον χειμώνα. Θάνατος στον θάνατο. Με αφορμή τις Βάκχες του Ευριπίδη και τον Σπαραγμό της Μαργαρίτας Λυμπεράκη, τα επί σκηνής πρόσωπα θα επιχειρήσουν να συντηρήσουν έναν κόσμο φτιαγμένο από χαρτί. Η παράσταση θα προσπαθήσει να αφηγηθεί την ιστορία του μυθικού βασιλιά Πενθέα ή αλλιώς εκείνου που εμείς ονομάζουμε «ο άνθρωπος των θλίψεων».

Κεντρική φωτογραφία θέματος: Διατί η μηλιά δεν έγινε μηλέα | φωτο Ν. Βαρδακαστάνης