Οι διαπραγματευτές κρίσεων της ΕΛ. ΑΣ «αποκαλύπτονται»: Καλούνται να χειριστούν δύσκολες περιπτώσεις ομηρίας, πειρατείας, απαγωγών
Στις 13 Οκτωβρίου, οι πολίτες της Αθήνας παρακολούθησαν με κομμένη την ανάσα μια συγκλονιστική ομηρία που προκάλεσε ταραχή στην κοινωνία. Ο Ρουμάνος δραπέτης Σορίν Ματέι εισέβαλε σε διαμέρισμα του πρώτου ορόφου, απειλώντας τους ενοίκους με χειροβομβίδα. Με την κραυγή των θυμάτων να αντηχεί, ο δράστης κρατούσε τέσσερις ομήρους, απαιτώντας λύτρα για την απελευθέρωσή τους.
Κατά τη διάρκεια της ομηρίας, ο Ματέι επικοινώνησε με τηλεοπτικό σταθμό, συνομιλώντας στον αέρα με τον παρουσιαστή του δελτίου ειδήσεων. Αυτή η ενέργεια δεν ήταν τυχαία, καθώς στόχευε στην αύξηση της πίεσης προς τις αρχές. Η κατάσταση έγινε πιο τεταμένη, και οι διαπραγματεύσεις ανατέθηκαν σε ανώτατους αξιωματικούς της αστυνομίας, συμπεριλαμβανομένου του διευθυντή ασφαλείας Αθηνών, του υπαρχηγού της αστυνομίας, και τελικά, του αρχηγού της αστυνομίας.
Δυστυχώς, η επιχείρηση διάσωσης είχε δραματική κατάληξη. Ο εκκωφαντικός ήχος της χειροβομβίδας που εξερράγη πάνω στο σώμα της Αμαλίας Γκινάκη σηματοδότησε τον τραγικό επίλογο μιας αιματοβαμμένης επιχείρησης. Το περιστατικό αυτό, καθώς και οι λεωφορειοπειρατείες που ακολούθησαν, αποτέλεσαν την αφορμή για τη δημιουργία της ομάδας διαπραγματευτών κρίσεων της Ελληνικής Αστυνομίας.
Η δημιουργία της ομάδας διαπραγματευτών
Ο Κωνσταντίνος Λεβεντάκος, διαπραγματευτής της ΕΛΑΣ, περιγράφει την αρχή της καριέρας του: «Το 2004, είχα κάποια εμπλοκή στην υπόθεση λεωφορειοπειρατείας που έγινε στον Γέρακα. Πραγματικά θαύμασα τους διαπραγματευτές και είπα «θέλω να γίνω διαπραγματευτής». Θυμάμαι ότι είχα ρίξει ένα δέντρο στον δρόμο μόνο και μόνο για να καθυστερήσουμε την πρόσβαση στην Παλαίστρα Φλώρινας». Ο Λεβεντάκος διηγείται ότι εμφανίστηκε με casual ρούχα, γεγονός που τον βοήθησε να ταυτιστεί με τον απαγωγέα, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα εμπιστοσύνης.
Σημαντική ήταν και η συμβολή του ψυχολόγου Αντώνη Γιαπιτζόγλου, ο οποίος, ως απόστρατος, διαχειρίστηκε σοβαρές υποθέσεις λεωφορειοπειρατειών και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία και εκπαίδευση της ομάδας διαπραγματευτών.
Κρίσιμες στιγμές και προκλήσεις
Στο περιστατικό της τράπεζας στον Πειραιά το 2010, τρεις ληστές κρατούσαν 17 ομήρους. Ο διαπραγματευτής Χρήστος Χαρμαντζής κλήθηκε να πάρει αποφάσεις σε κρίσιμες στιγμές: «Είχε απελευθερώσει κάποιους από τους ομήρους. Ξαφνικά ακούστηκαν πυροβολισμοί. Η κατάσταση ήταν τεταμένη και είχαμε να διαχειριστούμε νεύρα και άγχη».
Σήμερα, η Ελληνική Αστυνομία διαθέτει 150 ειδικά εκπαιδευμένους διαπραγματευτές, οι οποίοι κλήθηκαν να διαχειριστούν συναισθηματικά φορτισμένες καταστάσεις. «Όταν δέχεται ένα τηλεφώνημα η μητέρα ενός απαχθέντος και λένε «θα σου φέρουμε το κεφάλι του παιδιού σου σε κουτί», υπάρχει έντονη συναισθηματική φόρτιση», εξηγεί ο Λεβεντάκος.
Η σημαντική εργασία των διαπραγματευτών
Η εργασία των διαπραγματευτών είναι δύσκολη και απαιτεί ψυχραιμία και εμπειρία. «Αντιμετωπίζω περίπου 2 με 3 περιστατικά την εβδομάδα», αναφέρει ο Λεβεντάκος, τονίζοντας την ανάγκη για συνεχή εκπαίδευση και προετοιμασία. Οι διαπραγματευτές ανανεώνουν την εκπαίδευσή τους και σε διεθνείς οργανισμούς όπως το FBI και τη Scotland Yard, προκειμένου να είναι έτοιμοι για κάθε κατάσταση.
Πηγή: ertnews.gr
Πηγή: thecaller.gr
