Γιάννης Μετζικώφ – Το Βλέμμα: Έκθεση με περισσότερα από 140 ζωγραφικά έργα στην Ελληνοαμερικανική Ένωση

7 ώρες πρίν

3 1 λεπτό ανάγνωσης

Η έκθεση «Το Βλέμμα», με ζωγραφικά έργα που υπογράφει ο Γιάννης Μετζικώφ, παρουσιάζεται στην Ελληνοαμερικανική Ένωση.

Η Ελληνοαμερικανική Ένωση παρουσιάζει την ατομική εικαστική έκθεση του σπουδαίου ζωγράφου και σκηνογράφου, Γιάννη Μετζικώφ με τίτλο «Το Βλέμμα». Την έκθεση επιμελείται η ιστορικός τέχνης Ίρις Κρητικού. Η έκθεση εγκαινιάστηκε τη Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2024, στις 19:30, στις Γκαλερί της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης (Μασσαλίας 22, Αθήνα) και θα διαρκέσει μέχρι και τις 11 Ιανουαρίου 2025.

«Δεν υπάρχει συναίσθημα που το βλέμμα κάπως να μην εξωτερικεύει. Ακόμη και στην ιστορία της τέχνης που διδάχτηκα, το βλέμμα ήταν πάντοτε το ζητούμενο του ζωγράφου». – Γιάννης Μετζικώφ

Περισσότερα από 140 αδημοσίευτα ζωγραφικά έργα, που ο Γιάννης Μετζικώφ φιλοτέχνησε κατά τα τρία τελευταία έτη, παρουσιάζονται στην ατομική του έκθεση στις γκαλερί της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης. Μέσα από ένα εντυπωσιακό σε χρώμα και ορμή καλειδοσκόπιο, τον επισκέπτη υποδέχονται τα πορτρέτα πραγματικών ή φανταστικών ανθρώπων, οι χορευτές και οι θεατρίνοι, τα οράματα και τα όνειρα, που αποτελούν το δημιουργικό, ζωγραφικό και ενορατικό απόσταγμα του πολυτάλαντου Μετζικώφ.

Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά η επιμελήτρια, Ίρις Κρητικού, για την έκθεση: «Χαρτιά ζωγραφισμένα επιδέξια με ελαφριές στιλπνές ύλες, με διαδοχικές διαφάνειες και χορογραφίες τολμηρών και εξαίσιων χρωμάτων. Πρόσωπα αινιγματικά που υπήρξαν ή που δεν υπήρξαν, ενδεδυμένα τρόπαια απόκρυφα: ράμφη, καπέλα, βέλα και φτερά, όστρακα, άνθη, φύλλα ή πουλιά, ψάρια και πεταλούδες. Χέρια-πυροτεχνήματα. Ζωγραφικές κηλίδες ώχρας και βιολέτας ή κοιτίδες μιας συναρπαστικής ασύντακτης ύπαρξης που ξεπηδούν από ένα αόρατο μα συμπορευόμενο σύμπαν. Γυναίκες και άνδρες διαφορετικών ηλικιών, αλλότριας συναισθηματικής συνθήκης, άγνωστης χρονολογίας και καταγωγής, μετέωρης ταυτότητας. Όντα αλλόκοτα του ονείρου, του θεάτρου και της νύχτας. Κι ανάμεσά τους, κάπου-κάπου, οι εστίες του βλέμματός τους: χορευτές, μάγισσες, θεατρίνοι ολόσωμοι ή ασώματα φαντάσματα μίας ουράνιας Comedia ή μίας ερεβώδους Κόλασης, μα και παλίμψηστα τεκμήρια μίας παλιννοστούσας μνήμης και τοπία αλληγορικά: λίμνες και δάση υγρά ή σκοτεινές κοιτίδες και ιστία πλοίων ιπτάμενων από κάποιο αλλοτινό βαγκνερικό φασματοσκόπιο».