Φύση Πάσχουσα: Ομαδική έκθεση για την κλιματική κρίση στην Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων

27 Μαρτίου 2024

2.747 3 λεπτά ανάγνωσης

Η ομαδική έκθεση “Φύση Πάσχουσα” / “Natura Patiens” παρουσιάζεται στην Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων.

Την ομαδική έκθεση “Φύση Πάσχουσα” / “Natura Patiens” θα φιλοξενήσει η Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων (κτήριο Α) από τις 28 Μαρτίου έως τις 26 Μαΐου, η οποία πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού & Νεολαίας Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ), σε επιμέλεια της Νίνας Φραγκοπούλου, δρ Θαλάσσιας Βιολογίας και ανεξάρτητης επιμελήτριας. Τα εγκαίνια της έκθεσης θα γίνουν στις 28 Μαρτίου 2024, στις 19:00.

Η έκθεση παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Κεφαλονιά το καλοκαίρι του 2022 με την υποστήριξη του Δήμου Αργοστολίου, την επιμέλεια της Νίνας Φραγκοπούλου και τον συντονισμό της Μάγκυς Παπαδάτου.

Την έκθεση συνοδεύει κατάλογος με κείμενα Νίνας Φραγκοπούλου & Γιάννη Μπόλη, Ιστορικού Τέχνης

Στην έκθεση «Φύση Πάσχουσα» συμμετέχουν οι καλλιτέχνες:

Άρτεμις Αλκαλάη, Άγγελος Αντωνόπουλος, Έλενα Αντωνοπούλου, Τζένη Αντωνοπούλου, Αννίτα Αργυροηλιοπούλου, Κλειώ Γκιζελή, Ελένη Γκλίνου, Λυδία Δαμπασίνα, Χαράλαμπος Δερμάτης, Θαλασσινή Δούμα, Μάρθα Δημητροπούλου, Γιάννης Ζιώγας, Στεφανίa Ζουρούδη, Μάριον Ιγγλέση, Αντιγόνη Καββαθά, Άντζι Καρατζά, Άρης Κατσιλάκης, Αθηνά Λατινοπούλου, Αγγελική Λόη, Δήμητρα Μαλταμπέ, Μιχάλης Μανουσάκης, Ειρήνη Ματσούκη, Τάσος Μισούρας, Ισμήνη Μπονάτσου, Σταύρος Μπονάτσος, Κωνσταντίνος Πάτσιος, Τιτίτα Σάλλα, Ιφιγένεια Σδούκου, Δήμητρα Σκανδάλη, Γιώργος Σταματάκης, Παναγιώτης Τανιμανίδης, Τάσσος Τριανταφύλλου

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

ΔΕΣ 3 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Η έκθεση “Φύση Πάσχουσα” τιμά την ικανότητα της τέχνης να προσφέρει ισχυρή εικόνα για το τεράστιο πρόβλημα της κλιματικής κρίσης που αφορά τον πλανήτη και την ανθρώπινη ύπαρξη. Τριάντα δύο καταξιωμένοι Έλληνες καλλιτέχνες και καλλιτέχνιδες παρουσιάζουν έργα ζωγραφικής, χαρακτικής, γλυπτικής, textile art, εγκατάστασης, φωτογραφίας και βίντεο που εξυμνούν το φυσικό περιβάλλον, θίγοντας ταυτόχρονα τρόπους με του οποίους ο άνθρωπος το καταστρέφει, καταστρέφοντας μαζί και τον εαυτό του. Μέσα από τα έργα τέχνης γίνεται αναφορά στα αίτια της κλιματικής αλλαγής, δηλ. στη ρύπανση της ατμόσφαιρας με την καύση των ορυκτών καυσίμων, την κτηνοτροφία, τη γεωργία και τις πυρκαγιές, αλλά και στις αντιδράσεις του περιβάλλοντος σε αυτήν όπως είναι η υπερθέρμανση, η ανυδρία, η ερημοποίηση, οι πλημμύρες, οι πυρκαγιές, το λιώσιμο των πάγων, η μείωση του οξυγόνου, η απειλή της βιοποικιλότητας και η μετανάστευση των πληθυσμών. Άλλα έργα θίγουν τη δυναμική σχέση αλληλεπίδρασης που έχει ο άνθρωπος με τη φύση, από την οποία εξαρτάται για την επιβίωσή του. Όπως αναφέρει ο Γιάννης Μπόλης, ιστορικός τέχνης: “Τα έργα επιχειρούν να αποτυπώσουν τη σύνδεση αλλά και την τραυματική διάσταση, τον «αφύσικο» και «παράδοξο» διαχωρισμό, την κυριαρχία του ανθρώπου πάνω στο φυσικό περιβάλλον. Σε μια χρονική στιγμή που ο πλανήτης βιώνει με εφιαλτικό τρόπο τις επιπτώσεις της ανθρώπινης καταχρηστικής παρέμβασης στη φύση, η έκθεση καταγράφει την ενεργό στάση και τον προβληματισμό των συμμετεχόντων καλλιτεχνών, ορίζοντας μια ενιαία και πολύπλευρη εικαστική παρέμβαση με έργα που ανοίγονται στην πολιτική, στην κοινωνική και στην οικονομική, στην ιδεολογική και στην ηθική διάσταση του ζητήματος της κλιματικής κρίσης”.

Παράλληλες δράσεις

Παράλληλα με την έκθεση πραγματοποιείται εκπαιδευτικό πρόγραμμα για μαθητές σχολείων από τις μουσειοπαιδαγωγούς του ΟΠΑΝΔΑ στην Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων. Επίσης, επιστημονική ημερίδα με τίτλο “Κλιματική κρίση: περιβάλλον & άνθρωπος” στην οποία συμμετέχουν δεκατρείς διακεκριμένοι επιστήμονες και θα διεξαχθεί στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, στις 21 Απριλίου, με την υποστήριξη του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αθανάσιος Κ. Λασκαρίδης.

Η έκθεση, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα και η επιστημονική ημερίδα προσφέρουν συγκίνηση και γνώση και προωθούν τις συνέργειες, θεωρώντας πως τα περιβαλλοντικά ζητήματα συναρτώνται άμεσα με την ανθρώπινη ζωή και τις αλληλεπιδράσεις της με τα πολύπλοκα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά συστήματα. Στοχεύουν να αφυπνίσουν την περιβαλλοντική συνείδηση και την ατομική ευθύνη και προτρέπουν να αλλάξουμε τους δεσμούς μας με τη φύση για να αποτρέψουμε την ολοένα και μεγαλύτερη καταστροφή των οικοσυστημάτων όπου εντασσόμαστε και τα οποία, σε μεγάλο βαθμό, διαμορφώνουμε.