Χρύσα Φώσκολου: «Δεν οδηγούσε ο Μητσοτάκης το τρένο στα Τέμπη, ούτε έβαλε ο Τσίπρας τη φωτιά στο Μάτι»

Για την πορεία της στον χώρο της τηλεόρασης, τις επικείμενες εκλογές, αλλά και τη στιγμή που την έκανε να «λυγίσει» στον αέρα, μίλησε η Χρύσα Φώσκολου στο ένθετο Enjoy της Κυριακάτικης Δημοκρατίας.

Πώς ήταν από την ομπρέλα του Γιώργου Παπαδάκη να ανοίξεις τα φτερά σου και να αναλάβεις μία πρωινή ενημερωτική εκπομπή σ’ ένα νέο κανάλι όπως το Open, που έχει κάνει όμως την ανατροπή στην εγχώρια τηλεόραση; Πώς είναι να συνεργάζεσαι με τον Χρήστο Παναγιωτόπουλο και τον Μάνο Νιφλή;

Δεν φοβήθηκα ποτέ να κάνω το επόμενο βήμα, ήξερα ότι πηγαίνω σε ένα κανάλι όπου γίνεται καθημερινά σκληρή δουλειά από όλη τη δημοσιογραφική ομάδα για τη σωστή ενημέρωση των πολιτών. Στο ΟΡΕΝ με αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή. Σε ό,τι αφορά στον άνθρωπο στο τιμόνι της ενημέρωσης, θα σου πω πως πάντα ήθελα να δουλέψω με τον Χρήστο Παναγιωτόπουλο.

Άκουγα ότι είναι αυστηρός αλλά και δίκαιος, τελικά κρατώ το δίκαιος. Είναι ένας από τους λίγους ανθρώπους που δίνει ευκαιρίες σε όλους, πιστεύει στους ανθρώπους και στην ομάδα του, τούς κάνει να βγάζουν τον καλύτερο εαυτό τους. Εκείνος πίστεψε σε μένα και πήρα την απόφαση να ακολουθήσω την πρόταση που μου έγινε, γιατί ήξερα ότι θα έχω έναν καλό δάσκαλο δίπλα μου.

Το πιο δυνατό κομμάτι στην εκπομπή είναι η χημεία με τον Μάνο Νιφλή. Πλέον μιλάμε με τα μάτια. Αυτό που θαυμάζω σε εκείνον είναι πόσο προστατευτικός είναι την ώρα του «αέρα». Αν και γνωριζόμασταν από παλιά, δεν είχαμε δουλέψει μαζί. Είναι ένας άνθρωπος με πολύ χιούμορ, με όρεξη για νέα πράγματα και κυρίως ένας καλός μάγειρας. Νομίζω ότι δεν είμαστε συνεργάτες πια αλλά φίλοι.

Ποιο είναι το διακύβευμα αυτών των εκλογών μετά και την εθνική σιδηροδρομική τραγωδία στα Τέμπη; Έχει διαταραχθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών. Πολλά τα μέτωπα: Μάτι, Εύβοια, Μάνδρα, Αττική Οδός με τον χιονιά, Τέμπη. Αυτά τα νιάτα που χάθηκαν άδικα θα μας στοιχειώνουν όλους. Κάνω λάθος;

Δυστυχώς, το δυστύχημα στα Τέμπη μάς έφερε αντιμέτωπους με τον χειρότερο εαυτό μας, είδαμε μια Ελλάδα που νομίζαμε πια ότι δεν υπάρχει αλλά δυστυχώς είναι δίπλα μας, στην καθημερινότητά μας, σε κάθε απρόβλεπτο παράγοντα. Δεν θέλω να αποδώσω ευθύνες σε κάποιον, δεν οδηγούσε ο Μητσοτάκης το τρένο ούτε ο Τσίπρας έβαλε τη φωτιά στο Μάτι, απλά οι κακοδαιμονίες και οι δύσκολες πολιτικές αποφάσεις για πράγματα που πρέπει να αλλάξουν μάς φέρνουν αντιμέτωπους κάθε φορά με τραγωδίες. Αλλάζοντας μικρά πράγματα σε μια χώρα μπορεί να έχεις μεγάλα αποτελέσματα.

Σε όλη σου τη δημοσιογραφική πορεία ποια ήταν η στιγμή που λύγισες και δε μπόρεσες να εκφωνήσεις είδηση ή θύμωσες με πολιτικούς παράγοντες ή ένιωσες μεγάλη έκπληξη και σοκ από το συμβάν ή ακόμη και δικαίωση ή μεγάλη χαρά;

Καθημερινά υπάρχουν καλές και κακές ειδήσεις που πρέπει να τις αντιμετωπίζουμε χωρίς συναισθηματισμούς. Μακάρι να υπήρχαν μόνο καλές. Έχω ξαναπεί και δε μπορώ να ξεχάσω πως ένιωσα ανήμπορη να μεταδώσω τις τραγικές εκείνες στιγμές που ζήσαμε στο Μάτι. Υπήρχαν νεκροί, τραυματίες, περιουσίες που είχαν καταστραφεί για πάντα μέσα σε λίγα λεπτά. Παντού έβλεπες χάος. Όσα χρόνια και να περάσουν, δε μπορούν αυτές οι σκηνές του απέραντου πόνου να φύγουν από το μυαλό μου.