«Bιονικό πάγκρεας»: Πόσο κοντά είμαστε;
Ένα νέο αυτοματοποιημένο σύστημα που μέτρα συνεχώς τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα και χορηγεί την αναγκαία δόση ινσουλίνης μέσω μιας αντλίας, το οποίο έχει επικρατήσει να αναφέρεται στα μίντια και ως ‘βιονικό πάγκρεας’ φαίνεται σύμφωνα με μια νέα μελέτη ότι βελτιώνει σημαντικά τη διαχείριση του διαβήτη τύπου 1, περιορίζοντας δραστικά την ανάγκη των συνεχών μετρήσεων σακχάρου, και των πολλαπλών ημερήσιων ενέσεων.
Νέα έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε άτομα με διαβήτη τύπου 1 έδειξε ότι στις τακτικές εξετάσεις για το διαβήτη το ‘βιονικό πάγκρεας’ ήταν πολύ πιο αποτελεσματικό στη διατήρηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα σε φυσιολογικά επίπεδα.
Η έρευνα στο NEJM
Τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 χρειάζονται ινσουλίνη για να διατηρήσουν τα επίπεδα γλυκόζης τους σε φυσιολογικά επίπεδα. Το αυτοματοποιημένο σύστημα, χρησιμοποιώντας τεχνολογία νέας γενιάς, διοχετεύει αυτόματα ινσουλίνη, απαιτώντας λιγότερους χειρισμούς από την πλευρά του ασθενούς και διευκολύνει την καθημερινότητά του.
Κλινική μελέτη που πραγματοποιήθηκε στις ΗΠΑ με τη συμμετοχή 16 ερευνητικών κέντρων και δημοσιεύθηκε στο New England Journal of Medicine, συνέκρινε τη χρήση του συστήματος με την καθιερωμένη μέτρηση – χορήγηση ινσουλίνης που ακολουθούν οι ινσουλινοεξαρτώμενοι ασθενείς.
Διαπιστώθηκε λοιπόν ότι με τη χρήση του αυτοματοποιημένου συστήματος οι συμμετέχοντες δεν χρειάστηκε να μετρούν υδατάνθρακες ή να κάνουν ενέσεις για να διορθώνουν τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα τους, καθώς η συσκευή ανίχνευε τις υπεργλυκαιμίες και στη συνέχεια χοορηγούσε την κατάλληλη ποσότητα ινσουλίνης.
Με τη χρήση του συστήματος, οι χρήστες είδαν τη γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη τους να πέφτει από το 7,9% στο 7,3% με ελάχιστο κόπο.
Α. Λέπουρας: Αδύνατο μια συσκευή να προβλέψει την αληθινή ζωή
Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της μελέτης ο κ. Αντώνιος Λέπουρας, MD, Ειδικός Παθολόγος-Διαβητολόγος, Διευθυντής Παθολογικής-Διαβητολογικής Κλινικής & Διαβητολογικού Κέντρου στο Metropolitan General, σημειώνει: “Πρόκειται περί ενός συστήματος αντλίας ινσουλίνης συνδεδεμένου με σύστημα ασύρματης και αυτόματης καταγραφής ανά λεπτό περίπου των τιμών γλυκόζης στο υποδόριο (CGM). Το σύστημα συνδέεται με ένα μικρό ηλεκτρονικό εγκέφαλο, ο οποίος χρησιμοποιώντας, περίπλοκους μαθηματικούς αλγόριθμους, αποφασίζει με βάση τις ενδείξεις των τιμών της γλυκόζης το ρυθμό έγχυσης ινσουλίνης από την αντλία.
Έχει αρκετό αριθμό κλινικών μελετών που δείχνουν ότι βελτιώνει την γλυκαιμική ρύθμιση, αλλά η ρύθμιση αυτή απέχει ακόμα αρκετά από τη ρύθμιση ενός φυσιολογικού παγκρέατος.
Το σωστότερο είναι να το ονομάζουμε “αυτόματο σύστημα ινσουλινοθεραπείας” ή “αυτόματο σύστημα αντλίας ινσουλίνης συνδεδεμένης με ασύρματο σύστημα συνεχούς καταγραφής (CGM)” και όχι φυσικά “βιονικό πάγκρεας”.
Μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε πως είναι τελείως προπαγανδιστικός ο τίτλος “βιονικό πάγκρεας”. Έτσι, πρέπει να γνωρίζουμε ότι το σύστημα αυτό, τοποθετείται εξωτερικά, ενώ χρειάζεται συνεχή εγρήγορση και εκπαίδευση από όποιον το φορά.
Δεν θα πρέπει επίσης να ξεχνάμε πως υπάρχει πάντα σε όλες τις ηλεκτρονικές συσκευές ο κίνδυνος μηχανικής βλάβης, ενώ οι χρησιμοποιούμενοι θεραπευτικοί αλγόριθμοι, αν και έχουν πολλές δικλείδες ασφαλείας, είναι πρακτικά αδύνατον να προβλέψουν την αληθινή ζωή.
Επιπλέον, και δυστυχώς συνεργώντας με τη δύναμη της συνήθειας στη ρουτίνα της καθημερινότητας είναι εξίσου επικίνδυνο, ανεπίγνωστες υπερ-ή υπογλυκαιμίες να δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα υγείας.
Για αυτό και έχει περιορισμένες και συγκεκριμένες προς το παρόν ενδείξεις για την ομάδα των ατόμων που μπορούν να το φορέσουν”.
Πηγή: thecaller.gr
