Andriesh: Ταινία του Σεργκέι Παρατζάνοφ σαν παραμύθι

1 εβδομάδα πρίν

1 1 λεπτό ανάγνωσης

Η ταινία “Andriesh”, σε σκηνοθεσία Γιακόβ Μπαζελγιάν και Σεργκέι Παραντζάνοφ, έρχεται στις αίθουσες από την Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου από το New Star.

Μια ταινία για τη δύναμη της θέλησης, της αλληλοβοήθειας, της θυσίας και της ατέρμονης μάχης του καλού εναντίον του κακού.

ΣΥΝΟΨΗ

Ένας κακός μάγος απαγάγει το κοπάδι ενός νεαρού βοσκού, του Andriesh, μαζί με το αγαπημένο του πρόβατο που μιλάει, Miora, και τον πιστό του σκύλο, Lupar.

Με τη βοήθεια ενός μαγικού φλάουτου, ο γενναίος βοσκός ξεκινά ένα επικίνδυνο ταξίδι με σκοπό να σώσει τα ζωντανά του. Στην πορεία, θα συναντήσει εχθρούς και φίλους, καταπιεστές και καταπιεσμένους. Θα καταφέρει να αποκαταστήσει την ειρήνη και την αρμονία στη γη;

Η ΤΑΙΝΙΑ

Το 1951, ενώ ήταν ακόμα στο κολλέγιο, ο Σεργκέι Παρατζάνοφ γύρισε τη μεσαίου μήκους ταινία «Μολδαβικό παραμύθι» (Moldovskaya Skazka), πλέον χαμένη, βασισμένη στο ομώνυμο ποίημα του EmilianBukov. Στην δεύτερη του απόπειρα, ο σκηνοθέτης (μαζί με τον συνάδελφό του Yakov Bazelyan) συνέχισε την εξερεύνηση του έργου του Bukov, επαναλαμβάνοντας την πλοκή της πρώτης ταινίας, αλλά αυτή τη φορά, εξ ολοκλήρου με ηθοποιούς και διευρυμένη πλοκή.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Στον “Andriesh”, μπορούμε ήδη να διακρίνουμε τους σπόρους της μαγείας, των παραδόσεων και της καινοτομίας, που προμηνύουν τη μοναδική πορεία του σκηνοθέτη. Σε ένα παραμύθι με ηθικό δίδαγμα, σε μια μάχη του «καλού εναντίον του κακού» που ξεχειλίζει από λυρισμό και φολκλόρ, ο θεατής αντιλαμβάνεται τη σημασία της (εύρεσης) προσωπικής ταυτότητας και την αμφισβήτηση των συμβάσεων. Ξεχωρίζουν η ερμηνεία του ηθοποιού-παιδιού KonstantinRussu, η μουσική και η φωτογραφία.

Oι ταινίες παραμυθιού έχουν αδιάκοπη παρουσία στη σοβιετική κινηματογραφία, καθώς εγκρίνονταν και από τα καλλιτεχνικά ιδρύματα της ΕΣΣΔ, που ήταν πάντα πολύ απρόθυμα να αφήσουν περιθώρια ελευθερίας σε σχέση με τη σκέψη του σοσιαλιστικού ρεαλισμού. Υπό αυτή την έννοια, ο Parajanov και ο Bazeljan φαίνεται να προσκολλώνται σε αυτό το δημοφιλές και κωδικοποιημένο είδος στον σοβιετικό κινηματογράφο, επιλέγοντας τον κόσμο των μύθων και των θρύλων, μένοντας μακριά από τους εκφραστικούς περιορισμούς του καθεστωτικού ρεαλισμού.