Ελλάδα

Τα Μηνύματα του Πολυτεχνείου και ο Αντίκτυπος τους στο Σήμερα

Το Σάββατο 19 Νοεμβρίου στο κινηματοθέατρο «Μελίνα Μερκούρη» θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου «Μαρτυρία από το ματωμένο φοιτητικό κίνημα (1967 – 1974) του Λουκά Θ. Αποστολίδη.

Μέρες μνήμης του Πολυτεχνείου ζωντανεύουν τις σκέψεις και τα συναισθήματα, όσων τα βίωσαν και αγωνίσθηκαν με τόλμη και αρετή για Δημοκρατία, Ελευθερία και Ανεξαρτησία της πατρίδας μας από τους προστάτες.

Πέρασε μισός αιώνας και τα μηνύματα αυτής της εποχής παραμένουν επίκαιρα.

Η Δημοκρατία και οι Ελευθερίες βρίσκονται πολιορκημένες στο έλεος των αφανών δικτύων του ψηφιακού κόσμου και των συμφερόντων. Η πληροφορία, ως δύναμη εξουσίας και ελέγχου, κυριαρχεί ως το πιο πολύτιμο αγαθό σε όλο τον πλανήτη.

Στις μυλόπετρες των γεωπολιτικών εξελίξεων, η Ανεξαρτησία των εθνικών κρατών, δοκιμάζεται και προσαρμόζεται σε νέες καταστάσεις μεταξύ Δύσης και Ανατολής.

Και η Ε.Ε., που άνοιξε ιστορικά τους δρόμους για τους νέους κόσμους σε Δύση και Ανατολή, παραμένει αμήχανη, άτολμη και αναβλητική.

Και ο πόλεμος στη γειτονιά της καλά κρατεί με ολέθριες καταστάσεις στο βιωτικό επίπεδο των πολιτών.

Θεώρησα χρήσιμο μετά από 47 χρόνια να επανεκδώσω το βιβλίο μου «Μαρτυρία από το ματωμένο φοιτητικό κίνημα 1967-1974» για να μεταφέρω εμπειρίες και συναισθήματα της γενιάς μου που αγωνίσθηκε για «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία».

Να περάσω τα βιώματα αυτά στη νέα γενιά. Να κάνει τη δική της εξέγερση, με τη συμμετοχή της στα κοινά ενάντια στις αυταρχικές εξουσίες. Γιατί σήμερα; Διότι τα γεγονότα και οι εξελίξεις του πολέμου μας οδηγούν επικίνδυνα στο παρελθόν.

Τα αυταρχικά καθεστώτα προκαλούν την ειρηνική συμβίωση των λαών. Οι ελευθερίες με διάφορες μορφές παραβιάζονται επικίνδυνα. Η αστυνόμευση απλώνεται παντού, από τα Α.Ε.Ι., στις παραγωγικές σχέσεις και στην κοινωνία. Η γενιά της κρίσης και της πανδημίας αντιμετωπίζει μεγάλα και σοβαρά προβλήματα.

Οι κρίσεις όμως αποτελούν ταυτόχρονα μια νέα ευκαιρία για αναστοχασμό και δράση. Για τη νέα γενιά το πέρασμα από το σχολείο στην επαγγελματική ένταξη είναι ένας Γολγοθάς. Ένα μεγάλο δυναμικό νέων επιστημόνων έχει πάρει το δρόμο της ξενιτιάς.

Η Ευρώπη μας πληγώνει και τα δεινά του πολέμου σκορπίζουν δυστυχία. Οι σειρήνες εκπέμπουν SOS στη γηραιά μας ήπειρο και οι λαοί με την ακρίβεια λένε το «ψωμί ψωμάκι».

Οι συνέπειες οικονομικές και ψυχολογικές είναι δραματικές. Ο πόνος, τα θύματα του πολέμου, οι μάνες που ψάχνουν τα παιδιά, τα καραβάνια των προσφύγων ζωγραφίζουν εικόνες της κολάσεως του Δάντη στην αυλόπορτά μας.

Οι γεωπολιτικές εξελίξεις οδηγούν σε επικίνδυνα μονοπάτια τους λαούς. Μέσα σ’ αυτό το νέο περιβάλλον τα μηνύματα της εξεγερμένης γενιάς μας ενάντια στο αυταρχικό, στρατιωτικό καθεστώς της χούντας γίνονται ξανά επίκαιρα.

Η Ειρήνη, η Ελευθερία, η Δημοκρατία, η Ανεξαρτησία και η Ευημερία αμφισβητούνται και απειλούνται επικίνδυνα. Γνωρίζουμε όλοι ότι οι λέξεις αυτές καταγράφουν τα πολυτιμότερα αγαθά της ανθρωπότητας. Ξεχνάμε όμως εύκολα να τις φροντίζουμε. Με μια απλή ματιά αγναντεύει κανείς σήμερα τους κινδύνους.

Χρόνια τώρα οι φωτιές του πολέμου περιτριγυρίζουν τη θάλασσα της Μεσογείου από τη μια στην άλλη άκρη. Προβληματίζουν και απειλούν (αραβική άνοιξη, Λιβύη, Παλαιστίνη, Συρία, ISS, Αφγανιστάν κ.ά.). Η Κύπρος, το μαρτυρικό νησί, απειλείται εκ νέου από τις τουρκικές προκλήσεις και την επέμβαση στα Βαρώσια. Ο κατοχικός στρατός παραμένει.

Το Αιγαίο βρίσκεται συνεχώς σε καταστάσεις «αλέρτ» έναντι των απειλών της Τουρκίας. Τα αυταρχικά καθεστώτα Πούτιν, Ερντογάν κλπ., γράφουν στα «παλιά τους τα παπούτσια» τις αξίες που ενσαρκώνουν οι λέξεις Ειρήνη, Δημοκρατία και Ευημερία.

Οι συνέπειες δραματικές για τους λαούς της Ευρώπης. Τα κύματα της ακρίβειας απλώνονται κατάμαυρα και απειλητικά σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Τα μηνύματα «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» βρίσκονται και πάλι στην επικαιρότητα.

Καιρός η νέα γενιά να πάρει πρωτοβουλίες. Με ατομικούς και συλλογικούς αγώνες να αντισταθεί στις αυταρχικές εξουσίες που απειλούν Δημοκρατία, Ελευθερίες και το οικοδόμημα της Ευρώπης.

Να ζωντανέψουν τα κινήματα της ειρήνης. Να ενισχύσουν την ποιότητα της Δημοκρατίας. Να αμφισβητήσουν και να απαιτήσουν δικαιώματα ελευθερίες και νέες ευκαιρίες. Αυτά τα μηνύματα και τα συνθήματα της γενιάς μου πιστεύω παραμένουν διαχρονικά επίκαιρα και χρήσιμα.

Έτσι λοιπόν, φέτος, ένα χρόνο μετά την επανέκδοση του βιβλίου και με αφορμή την 49η επέτειο του Πολυτεχνείο, αποτίοντας φόρο τιμής στα θύματα του Πολυτεχνείου, παρουσιάζουμε το βιβλίο στο Κινηματοθέατρο «Μελίνα Μερκούρη» (Ανατολικής Ρωμυλίας, 127, Άνω Γλυφάδα) στις 19 Νοεμβρίου και ώρα 18.30.

Σας προσκαλώ, λοιπόν, σε μια συνάντηση που σκοπό έχει να πραγματευτεί την έννοια της ελευθερίας, των ιδανικών, της ιστορίας μας, της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα στον κοινωνικό ιστό και το συλλογικό ασυνείδητο που κατακλύζει ατομικές αλήθειες και ελευθερίες.

«Σ’ αυτούς που έπεσαν

Σ’ αυτούς που αγωνίστηκαν

Σ’ αυτούς που αγωνίζονται και

Σ’ αυτούς που θα αγωνιστούν

…Ο πάγος σκέπασε τα λουλούδια στον κήπο και όλοι περίμεναν σιωπηλοί και γυμνοί ζεστές αχτίνες ήλιου.

Πρέπει να γίνουμε οι ίδιοι, αφέντες, καθοδηγητές της τύχης μας και να πάψουμε να πιστεύουμε στο πεπρωμένο που συνέχεια μας σερβίρουν.

Αυτός που γρήγορα ξεχνάει, εύκολα ξαναπροδίδεται, οι λαοί ξεχνούν και για αυτό προδίδονται..»

Σε καιρούς δύσκολους, όπως οι καιροί που διανύουμε σήμερα, οι αγώνες για Δημοκρατία και Ελευθερία, που τόσο πολύ έχει αγαπήσει ο λαός μας ιστορικά, παραμένουν πιο επίκαιροι από ποτέ. Σίγουρα, ο δρόμος για την κατάκτηση και διατήρηση των μηνυμάτων δεν είναι ανθόσπαρτος. Όμως, η εξέγερση του Πολυτεχνείου μάς υπενθυμίζει πως το αδύνατο μπορεί να γίνει δυνατό, φτάνει οι σκέψεις να μετουσιωθούν σε πράξεις!

Φιλικά,

Λουκάς Αποστολίδης

Δικηγόρος, Πρώην Αντιπρόεδρος Βουλής

Πηγή: thecaller.gr

Back to top button