Διαδίκτυο: Πώς το χρησιμοποιούν οι παιδόφιλοι – Ποια παιδιά κινδυνεύουν

Το διαδίκτυο παίζει καθοριστικό ρόλο στη δράση των παιδόφιλων. Οι παιδόφιλοι χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο για τη διακίνηση παιδικής πορνογραφίας, για να εντοπίσουν παιδιά προκειμένου να τα παρενοχλήσουν σεξουαλικά, καθώς και για να επικοινωνήσουν με άλλους παιδόφιλους.

“H αναζήτηση παιδικού πορνογραφικού υλικού μέσω του διαδικτύου μοιάζει με ένα είδος ηδονοβλεψίας. Οι παιδόφιλοι- διακινητές παιδικής πορνογραφίας, εντοπίζουν παιδιά τα οποία παρενοχλούν σεξουαλικά, κάνοντας τους ανάρμοστες σεξουαλικές προτάσεις, επικοινωνούν με άλλους παιδόφιλους και παρουσιάζονται στα Chat rooms ως παιδιά και ως ενήλικες συγχρόνως. Μη ερχόμενοι μάλιστα σε άμεση σωματική επαφή με τα παιδιά, αρνούνται πως διέπραξαν κάποιο αδίκημα και πως έκαναν κάτι κακό”, εξηγεί στο The Caller ο Ψυχίατρος Ορέστης Γιωτάκος, Ιδρυτής της ΑΜΚΕ «Ομπρέλα – Νευροεπιστήμες & Ψυχική Υγεία» (www.obrela.gr), Editor του περιοδικού “Dialogues in Clinical Neuroscience & Mental Health” (www.obrela-journal.gr), ιδρυτής της καμπάνιας “I care for my brain” (www.icareformybrain.org), Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Σεξολογίας και Διαφυλικών Σχέσεων (www.sexology.com.gr) και συγγραφέας του βιβλίου “Σεξουαλική Βία” (Βήτα Ιατρικές Εκδόσεις) και εξηγεί:

“Με το διαδίκτυο, οι παιδόφιλοι μπορούν να παρουσιάζουν πλευρές του εαυτού τους που αλλιώς θα παρέμεναν κρυμμένες ή αδρανείς. Tόσο η ανωνυμία, όσο και ο παιχνιδιάρικος χαρακτήρας του διαδικτύου μπορεί να απελευθερώνει όλα τα είδη συμπεριφοράς (όπως την ενήλικη σεξουαλική συμπεριφορά) που διαφορετικά μπορεί να μην εκδηλώνονταν. Η παιδική πορνογραφία μέσω του διαδικτύου μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη σεξουαλική διέγερση και την άρση πιθανών αναστολών, καθώς και για την αποπλάνηση των παιδιών δια της χειραγώγησης σεξουαλικών φαντασιώσεων και του αυνανισμού. Αυτές οι εικόνες μπορούν να χρησιμοποιηθούν και να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης ποικιλοτρόπως”.

1 στα 5 παιδιά που χρησιμοποιούν το διαδίκτυο έχουν δεχθεί παρενόχληση

Σύμφωνα με επιδημιολογική μελέτη σε σχέση με την παιδοφιλία και το διαδίκτυο (Mitchell et al, 2001), 19% παιδιών και εφήβων που χρησιμοποιούσαν το διαδίκτυο τακτικά έγιναν στόχοι ανεπιθύμητης σεξουαλικής παρενόχλησης σε διάστημα ενός χρόνου, 3% αυτών ήταν ιδιαίτερα «επιθετικές» (οι παρενοχλούντες προσπάθησαν να έρθουν σε επαφή με τα παιδιά/ τους εφήβους εκτός δικτύου), ενώ μόνο 10% αυτών των περιπτώσεων αναφέρθηκαν στην Αστυνομία, ή σε κάποια άλλη αρχή υπεύθυνη για την ομαλή λειτουργία του διαδικτύου. Οι περισσότεροι γονείς (69%) και νέοι (76%) δεν γνώριζαν πού θα μπορούσαν να καταγγείλλουν τέτοια περιστατικά.

Οι διωκτικές αρχές στις ΗΠΑ εκτιμάται πως μόνο το έτος 2000 έκαναν συνολικά 1713 συλλήψεις οι οποίες αφορούσαν στο αδίκημα της παιδικής πορνογραφίας. Σχεδόν το σύνολο των θυτών ήταν άντρες, το 90% ήταν λευκοί, 85% ήταν μεγαλύτεροι των 25 ετών και μόνο 3% των θυτών ήταν νεώτεροι των 18 ετών. Οι περισσότεροι είχαν στην κατοχή τους φωτογραφίες παιδιών σε προεφηβική ηλικία (83%) που απεικόνιζαν συνουσία σε ποσοστό 80%.

Περίπου 1 στους 5 διωχθέντες για σεξουαλική πορνογραφία (21%) είχαν στην κατοχή τους φωτογραφίες που απεικόνιζαν σεξουαλική βία: δεσμά, βιασμό και βασανιστήρια. Το 39% των θυτών είχαν τουλάχιστον ένα βιντεοκλίπ με παιδική πορνογραφία. Το 53% των υποθέσεων που αναδείχτηκαν μέσω του δικαστικού συστήματος αφορούσαν απλώς κατοχή παιδικής πορνογραφίας, 31% αφορούσαν υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης και 16% περιπτώσεις σεξουαλικής παρενόχλησης μέσω του διαδικτύου σε μυστικούς αστυνομικούς.

Οι περισσότεροι (57%) συλληφθέντες για παιδική πορνογραφία βρέθηκαν στο στόχαστρο των διωκτικών αρχών μετά από καταγγελίες πολιτών. Το 40% των συλληφθέντων είχαν υποπέσει σε διπλό αδίκημα: πέρα από την κατοχή παιδικής πορνογραφίας είχαν κακοποιήσει σεξουαλικά ανήλικους και ακόμα ένα ποσοστό 15% πέρα από την κατοχή παιδικής πορνογραφίας είχε επιχειρήσει την σεξουαλική παρενόχληση μέσω του διαδικτύου σε μυστικούς αστυνομικούς που παρουσιάζονταν ως ανήλικοι.
Τέλος, όλοι οι συλληφθέντες (96%) αποδέχθηκαν την ενοχή τους ή καταδικάστηκαν και 59% φυλακίστηκαν.

Ποιοι ανήλικοι διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο;

“Πέντε κατηγορίες ανηλίκων φαίνεται να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο”, σύμφωνα με τον κ. Γιωτάκο: “Kορίτσια, έφηβοι 14-17 ετών, νέοι με ψυχολογικά προβλήματα (νέοι που είναι απομονωμένοι ή καταθλιπτικοί φαίνεται να είναι πιο ευάλωτοι στην διαδικτυακή σεξουαλική παρενόχληση από αγνώστους), τακτικοί χρήστες του διαδικτύου καθώς και συμμετέχοντες σε ομάδες συζητήσεων στο διαδίκτυο (chat rooms)”.

Τα είδη των δραστών

Ο κ. Γιωτάκος παραθέτει τα είδη των δραστών παιδικής πορνογραφίας: “Οι Taylor et al (2001), κατηγοριοποίησαν ως εξής τους χρήστες που ενέχονται στην παιδική πορνογραφία στο διαδίκτυο.
Ο Ξεφυλλιστής (Browser). Γίνεται χωρίς να το επιδιώξει κάτοχος παιδικής πορνογραφίας υλικό το οποίο κρατάει από τη στιγμή που βρίσκεται στην κατοχή του. Συνιστά αδίκημα, εάν μπορεί να αποδειχθεί ότι ο χρήστης είχε πρόθεση να διατηρήσει στην κατοχή του το παράνομο αυτό υλικό. Σε περίπτωση που το υλικό έχει αποκτηθεί μέσω επίσκεψης σε δικτυακό τόπο που παρέχει ανάλογο πορνογραφικό υλικό, αδίκημα μπορεί να στοιχειοθετηθεί όταν έχουν γίνει επανειλημμένες επισκέψεις του χρήστη σε συγκεκριμένο διαδικτυακό τόπο όπου γίνεται διακίνηση παιδικής πορνογραφίας.

Ο μη ασφαλής συλλέκτης αγοράζει, μεταφορτώνει ή ανταλλάσσει την παιδική πορνογραφία διαμέσου κάθε διαθέσιμης πηγής πληροφοριών στο διαδίκτυο ή διαμέσου ομάδων συνομιλίας (chat rooms), όπου δεν επιβάλλονται περιορισμοί για την ασφάλεια των χρηστών. Αυτοί οι περιορισμοί περιλαμβάνουν συνήθως κωδικούς πρόσβασης, κρυπτογράφηση ή την απαίτηση να ανταλλαχτεί ένας ελάχιστος αριθμός εικόνων.

Ο ασφαλής συλλέκτης χρησιμοποιεί τους περιορισμούς ασφάλειας για να συλλέξει την πορνογραφία. Εκτός από την κρυπτογράφηση, μερικές ομάδες απαιτούν από κάθε χρήστη την υποβολή συγκεκριμένου αριθμού φωτογραφιών παιδικής πορνογραφίας πριν τους δεχτούν ως μέλη.

Ο groomer είναι πρόσωπο που έχει αρχίσει την απευθείας σύνδεση, on-line επαφή με ένα παιδί με την πρόθεση είτε να συμμετάσχει σε κυβερνοσέξ (cybersex) είτε σε κανονική σεξουαλική σχέση. Η παιδική πορνογραφία χρησιμοποιείται για να μειώσει τις αναστολές του παιδιού – ώστε να πειστεί αυτό να λάβει μέρος στη σεξουαλική δραστηριότητα. Σε αρκετά μέρη του κόσμου που το νομικό σύστημα έχει ασχοληθεί με το φαινόμενο, θεωρείται ότι η κοινοποίηση σε παιδιά κάθε είδους άσεμνου υλικού όπως πορνογραφικές εικόνες, με σκοπό να καταστήσει πιθανότερο ότι το παιδί θα συμμετάσχει στη σεξουαλική δραστηριότητα, είναι εγκληματική πράξη.

O Φυσικός Καταχραστής (Εκμεταλλευτής) συμμετέχει ενεργά στην κατάχρηση παιδικής πορνογραφίας για την ικανοποίηση του σεξουαλικού πόθου του. Η σωματική κακοποίηση μπορεί να καταγραφεί για την προσωπική χρήση του καταχραστή, αλλά δεν προορίζεται να διανεμηθεί περαιτέρω.

Ο Παραγωγός παράγει υλικό παιδικής πορνογραφίας και το παρέχει σε άλλους χρήστες.

Ο Διανομέας της παιδικής πορνογραφίας μπορεί να έχει ή να μην έχει σεξουαλικό ενδιαφέρον για την παιδική πορνογραφία, αλλά έχει ως σκοπό το οικονομικό όφελος”.

Πηγή: thecaller.gr