Η Ηλιαχτίδα μου: Μια τρυφερή ταινία από τον Χιρόσι Οκουγιάμα

15 Οκτωβρίου 2024

10 2 λεπτά ανάγνωσης

Η ταινία «Η Ηλιαχτίδα μου», σε σενάριο και σκηνοθεσία Χιρόσι Οκουγιάμα, έρχεται στις 17 Οκτωβρίου στους κινηματογράφους από τη Rosebud.21.

Μια ιστορία αγάπης, μαγευτική μέσα στην απόλυτη απλότητα και αυθεντικότητά της, από το νέο κύμα του Ιαπωνικού σινεμά. Διά χειρός ενός από τα πιο αξιοσημείωτα ταλέντα του ασιατικού σινεμά, του Χιροκάζου Κόρε Έντα.

Σε ένα νησί της Ιαπωνίας, η νωχελική ζωή περιστρέφεται γύρω από την αλλαγή των εποχών. Ο ερχομός του χειμώνα σημαίνει ότι ήρθε η ώρα για χόκεϊ επί πάγου στο σχολείο, αλλά ο μικρός Τακούγια δεν ενθουσιάζεται καθόλου με αυτήν την ιδέα. Το πραγματικό του ενδιαφέρον εστιάζεται στη Σακούρα, ένα ανερχόμενο αστέρι του καλλιτεχνικού πατινάζ από το Τόκιο, η οποία τον μαγεύει με τις ικανότητές της στον πάγο.

Ο προπονητής και πρώην πρωταθλητής Αρακάουα προσέχει το ταλέντο του Τακούγια και αποφασίζει να τον προπονήσει μαζί με τη Σακούρα για έναν επερχόμενο διαγωνισμό πατινάζ. Καθώς ο χειμώνας επιμένει, οι τρεις αυτοί χαρακτήρες θα δεθούν με μια δυνατή, αβίαστη, αρμονική φιλία. Όμως, κάποια στιγμή το χιόνι θα λιώσει, τα πράγματα θα πάρουν μια αναπάντεχη τροπή και η φιλία τους θα απειληθεί.

Ο μόλις 28 ετών σκηνοθέτης Χιρόσι Οκουγιάμα, ο οποίος κέρδισε σε ηλικία 22 ετών (!) το βραβείο New Directors του Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν με το ντεμπούτο του, «Jesus», επιστρέφει με μια ιστορία ενηλικίωσης-πραγματικό κομψοτέχνημα για να επιβεβαιώσει το στάτους του ως ενός από τα πιο αξιοσημείωτα νέα ταλέντα του ασιατικού σινεμά.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Εκτελώντας χρέη σκηνοθέτη, σεναριογράφου, διευθυντή φωτογραφίας και μοντέρ, ο Οκουγιάμα συνθέτει μια χαμηλών τόνων, αλλά τελικά μεγάλων συναισθημάτων ιστορία για τρεις χαρακτήρες που βρίσκουν παρηγοριά και συντροφικότητα ο ένας στον άλλο και μοιράζονται έναν όμορφο ‘χορό’, προτού έρθουν αντιμέτωποι με τον υπόλοιπο κόσμο και την ασχήμια που μπορεί αυτός να φέρει.

Χάρη στην εξαιρετικής ομορφιάς φωτογραφία, τον ιδιαίτερο ποιητικό ρυθμό της ιστορίας και τη γοητευτική απλότητα των ερμηνειών, η ταινία δίνει την αίσθηση ανάμνησης – μιας ανάμνησης για το πόσο βαθιά τα αισθανόμαστε όλα στα πρώτα μας βήματα προς την ενήλικη ζωή, πόσο σκληρό είναι να θες να γίνεις κάτι άλλο από αυτό που είσαι, αλλά και ότι δεν ενηλικιωνόμαστε μονομιάς, αλλά πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ζωής μας.