«Φιλόλαος 1923-2023»: Έκθεση για τον σπουδαίο γλύπτη στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας

27 Σεπτεμβρίου 2024

15 3 λεπτά ανάγνωσης

Στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας – Μουσείο Γ. Ι. Κατσίγρα, θα παρουσιαστεί η έκθεση-αφιέρωμα του διεθνώς καταξιωμένου γλύπτη Φιλόλαου, που κατάγεται από τη Λάρισα και έζησε και δραστηριοποιήθηκε καλλιτεχνικά στη Γαλλία.

Πρόκειται για μία έκθεση παραγωγή της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας- Μουσείου Γ. Ι. Κατσίγρα, που αποτελεί επιτομή της έκφρασης και δημιουργίας του Φιλόλαου. Έργα του κοσμούν δημόσιους χώρους αναψυχής, πάρκα και σχολεία κυρίως της Γαλλίας αλλά και άλλων ευρωπαϊκών χωρών και συμβάλλουν στην καλλιέργεια της αισθητικής και στην ποιοτική αναβάθμιση της καθημερινότητας του πολίτη, που ήταν ο επιδιωκόμενος στόχος του καλλιτέχνη.

Η έκθεση περιλαμβάνει έργα από όλες τις περιόδους της καλλιτεχνικής παραγωγής του καλλιτέχνη, τόσο των έργων της δημόσιας γλυπτικής και της μεγάλης κλίμακας μνημειακού χαρακτήρα όσο και των γλυπτών του συνθέσεων με βιομηχανικά υλικά, όπως το πλυμένο σκυρόδεμα και τον ανοξείδωτο χάλυβα όσο και έργων μικρότερης κλίμακας του εργαστηρίου, κατασκευών από πηλό, ξύλο, σίδηρο ή ανοξείδωτο χάλυβα. Θα εκτεθούν επίσης χαρακτηριστικά του έργα σε πηλό και ξύλο οι περίφημες «Γκογκότοι», ζωόμορφα πλάσματα του μύθου και έργα που απεικονίζουν θαλασσινά τοπία τα οποία συνέθεσε από ξύλα που τα έχει λειάνει η θάλασσα, μακέτες και έργα σε σίδηρο αλλά και ανοξείδωτο χάλυβα, χρηστικά αντικείμενα της καθημερινότητας φιάλες, κούπες, καρέκλες κ.α, κοσμήματα.

Η τέχνη σύμφωνα με το Φιλόλαο «οφείλει να διαπερνά τη ζωή και να την υπηρετεί», φιλοσοφία που ανακλά και διακρίνει όλο το έργο του.

Η Γαλλική κυβέρνηση, το 2005, τίμησε το Φιλόλαο για το σύνολο του έργου του ανακηρύσσοντάς τον Αξιωματικό του Τάγματος των Γραμμάτων και Τεχνών, η Γαλλική Ακαδημία Αρχιτεκτονικής τον τίμησε με το μετάλλιο Πλαστικών Τεχνών και του απένειμε το πρώτο βραβείο για το καλύτερο έργο μνημειακής γλυπτικής εξωτερικού χώρου, ενώ το 2003 οι υδατοδεξαμενές της Βαλάνς, εμβληματική σύνθεση του γλύπτη ύψους 60 μέτρων, εντάχθηκαν στα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

ΔΕΣ 2 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Την επιμέλεια της έκθεσης έχει ο εικαστικός Ανδρέας Γιαννούτσος, ο οποίος σημειώνει στο κείμενό του «…Από πολύ νωρίς ο Φιλόλαος επιλέγει συνειδητά και υπηρετεί ως επιδραστική και κοινωνικά αναγκαία παράμετρο ζωής μια τέχνη ζωντανή, σημερινή, παρούσα, χρηστική, ανθρωπιστικά σημαίνουσα και κοινωνικά ωφέλιμη. Μέσα από την έλξη και ανάγκη του για τα μνημειακής μεγάλης κλίμακας έργα που τον ενδιαφέρουν εξ αρχής, αντιλαμβάνεται σύντομα όλες εκείνες τις ικανές χωροταξικές συνθήκες και δυνατότητες δημιουργίας που του παρέχει η συμμετοχή του σε αστικούς σχεδιασμούς και παρόμοια έργα δημόσιας γλυπτικής. Σε συνεργασία με αρχιτέκτονες δραστηριοποιείται έντονα και μετέχει νωρίς ήδη, από τη δεκαετία του ’60 και ενεργά σε κρατικούς διαγωνισμούς. Γοητευμένος από την ιδέα αυτή και μέσα από μια ανθρωπιστικού χαρακτήρα διαλογική σχέση με τη ζωή και τη φύση, με το έργο του και τις γλυπτές συνθέσεις του συνεργεί επιδραστικά σε αστικούς σχεδιασμούς και διαμορφώσεις χώρων αναβάθμισης του δημόσιου περιβάλλοντος και αστικού τοπίου, περιπατητικούς χώρους αναψυχής και ψυχαγωγίας, μετέχει ενεργά σε χωρικές βελτιώσεις, ενσωματώσεις και αναπλάσεις του δημοσίου περιβάλλοντος και τόπου.

Με τα έργα του από ανοξείδωτο χάλυβα και μπετόν λαβέ/πλυμένο σκυρόδεμα ενισχυμένο από ατσάλινους ιμάντες, – αγαπημένα του βιομηχανικά υλικά, μετέχει και συνεργεί διαδραστικά στον εξανθρωπισμό του τόπου και χώρου φιλοξενίας των έργων του, στην αισθητική εν γένει αναβάθμιση, του περιεχομένου της ποιότητας και καθημερινότητας του συμπολίτη του, της ζωής του…» και συνεχίζει «…Ισοδύναμη, ταυτόχρονα αναπόσπαστη και εξ ίσου σημαντική με τη μνημειακού χαρακτήρα εργασία του είναι και η μικρότερης κλίμακας δημιουργία έργων του, που δουλεύει στο εργαστήρι του με την ίδια αγωνία, ένταση και αφοσίωση, με το ίδιο πάθος. Επίπονα ψαγμένες δημιουργίες, με διακριτή την αίσθηση του οικείου και χαρακτήρα του καθημερινού, αντικείμενα, βιωματικής αλλά και «παιγνιώδους» ίσως χροιάς, χώρου εναγώνιων αναζητήσεων, που τις περισσότερες φορές λειτουργούν ως «βατήρας» εφαρμογής και μετεξέλιξή (πρότυπα/ μακέτες), με την ανάλογο μεταφορά και μεγέθυνσή τους τροφοδοτούν έργα και συνθέσεις της δημόσιας γλυπτικής του…»

Πηγή: culturenow.gr